عبدالله بن نورالله محیط سامانی اصفهانی

[ویکی فقه] عبداللّه بن نورالله محیط سامانی اصفهانی، از شعرای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.
عبداللّه سامانی متخلّص به «محیط» فرزند نوراللّه عمّان سامانی بن عبداللّه ذرّه سامانی، از شعرای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.وی در سال ۱۲۹۰ق متولّد شده و نزد پدر و دیگران آداب شاعری و فنون ادب بیاموخت و پس از فوت پدر به شرحی که در تاریخ چهارمحال مذکور است لقب تاج الشّعرایی یافت. این بیت از اشعار اوست: "بهر دل بگذشتن از جان کار مردان است و بس ••• هر که در این ره قدم بنهاد مرد آن است و بس".
وفات
مردی با اطلاع و خوش مجلس بوده و در اواخر عمر دچار فقر و پریشانی شده و بالاخره در اواسط جمادی الاولی سال ۱۳۵۵ق وفات یافت و در بالای قبر دهقان در سامان مدفون شد. مادّه تاریخ وفاتش را جلال فرزانه چنین گفته است: "رقم زد ز پی تاریخ کلک «فرزانه:» ••• «محیط رحمت حق شد محیط عمانی»".
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۳۱.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۳۱.۲. ↑ نیک زاد امیرحسینی، کریم، شناخت سرزمین چهارمحال، ج۲، ص۶۱۴-۶۱۷.
منبع
...