عبدالله بن محمدهادی هرندی اصفهانی

[ویکی فقه] عبداللّه بن محمدهادی هرندی اصفهانی، فقیه و مفسر متبحّر و از دانشمندان قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است.
ملاّ عبداللّه هرندی فرزند حاج محمّدهادی بن حاج محمّد ظهیر بن حاج محمّدسمیع هرندی، عالم فاضل، فقیه محقّق و مفسر متبحّر از دانشمندان قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است. وی در حدود سال ۱۱۷۸ق متولّد شده و در هرند اصفهان تحصیل کرد.
وفات
او در سال ۱۲۵۶ق وفات یافته و در امامزاده اسحاق هرند مدفون شد.
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۴۳.
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «دلائل الدّین» در اصول دین، به فارسی، در یک مقدّمه و ۹ باب و یک خاتمه، جلد اوّل آن به خط محمّدعلی بن محمود هرندی که در سال ۱۲۳۵ق کتابت شده به شماره ۱۸۷ در کتابخانه آیت اللّه گلپایگانی و نسخه ای دیگر از جلد اوّل، به خط محمّدحسن بن ملاّ علی هرندی که در سال ۱۲۳۵ق کتابت شده به شماره ۴۶ در کتابخانه مدرسه صدر خواجو در اصفهان موجود است. همچنین دو نسخه به شماره های ۳۲۳۸ و ۲۴۵۰ در کتابخانه آیت اللّه مرعشی و نسخه ای به شماره ۱۴۲۱ در کتابخانه مسجد گوهرشاد مشهد نگهداری می شود.
صدرائی خوئی، علی و ابوالفضل حافظیان بابلی، فهرست گلپایگانی، ج۱، صص ۱۶۹-۱۷۰.
...