عبدالله بن فریدون گرجی اصفهانی

[ویکی فقه] عبداللّه بن فریدون گرجی اصفهانی، از شعرای قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است.
میرزا عبداللّه متخلّص به «اشتها» و «سرگشته» فرزند حاج فریدون گرجی اصفهانی، شاعر خوش ذوق قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است.از اعضاء انجمن ادبی ابوالفقراء بوده و به سبک بسحاق اطعمه (ابواسحاق نداف شیرازی) شعر می گفته و بیشتر اشعار او در وصف اطعمه و اشربه است. مرحوم عمان سامانی در قصیده انجمنیّه درباره او گوید: "واندگر سرگشته آن بسحق دانشور ••• که هست شعر روح افزایش حلوائی مذاق مرد و زن".
وفات
مرحوم اشتها در سال ۱۲۴۵ق متولّد و در جوانی به سال ۱۲۸۹ق وفات یافته است. مرحوم میرزا عباسعلی خرم لنبانی در تاریخ وفات او گوید: "افسوس که اشتهای با فضل و هنر ••• از ملک فنا سوی بقا کرد گذر""گفتا پی تاریخ وفاتش «خرم: » ••• «افسوس که اشتها نداریم دگر»".
آثار و تالیفات
دیوان اشعار او در اصفهان به چاپ رسیده است.
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۹۲-۲۹۳.
...