عبدالله بن عزوز مراکشی

[ویکی فقه] بَلاّ، سیدی ، ابومحمد عبدالله بن عزوز مراکشی (د ۱۲۰۴ق / ۱۷۹۰م )، نویسنده برجسته تونسی بود. اصل وی از سوس و نسبش قرشی عباسی بود. از آن جا که در زبان بربر واژه عبدالله ، «بَلَّه » بَلاّ تلفظ می شود، توده مردم وی را «بلّه بن عزوز» می خواندند.
از دوران کودکی و جوانی او اطلاعی در دست نیست ، جز اینکه گفته اند که از محضر ابوالعباس احمد حبیب لمطی استفاده کرده است . ابن عزوز ظاهراً به پینه دوزی اشتغال داشت . ولی چون از برخی قدرت های روحی برخوردار بود، مردم او را صاحب علوم ظاهر و باطن می دانسته و مناقب و کراماتی نیز به او نسبت داده اند.
سرانجام
گفته اند که در شب مرگ او امیر مراکش در خواب دید که ربع حصار مراکش واژگون شده است و فردای آن روز چون از مرگ بلاّ باخبر شد، بر جنازه او حاضر گشت . پیکر بلا را در خانه اش در محله باب اُیلان به خاک سپردند و مقبره او از آن پس زیارتگاه گروه کثیری از مردم شد. این مقبره در ۱۳۰۳ق مرمت و بازسازی شد.
آثار
کتاب هایی که از بلا بر جای مانده ، این هاست : اثمد البصائر فی معرفه حکمه المظاهر، که نسخه ای از آن در کتابخانه الجزایر موجود است . اجوبه النورانیه، که نسخه آن نیز در همان کتابخانه محفوظ است . الامر الوافی و الترتیب الکافی فی السر الخافی ، که در ۱۲ فصل تدوین شده است و در کتابخانه ابن یوسف در مراکش نگهداری می شود. ذهاب الکسوف و نفی الظلمات فی علم الطب و الطبائع و الحکمه، که در ۱۱۹۴ق در علم طب تدوین شده است و به صورت نسخه خطی در کتابخانه رباط موجود است . لباب الحکمه فی علم الحروف و نعم الاسماء الالهیه، که نسخه خطی آن نیز در کتابخانه رباط نگهداری می شود. تنبه التلمیذ المحتاج ، که در آن کوشیده است تا میان شریعت ، طریقت و حقیقت مشترکاتی بیابد و با برهان به مدعیان پاسخ دهد. تألیف این کتاب در ۱۱۸۸ق /۱۷۷۴م به پایان رسیده است و نسخه ای از آن در خزانه ابراهیم کتانی نگهداری می شود.
← آثار منسوب به بلا
...