عبدالغفار ناصری

[ویکی فقه] عبدالغفار ناصری، از علما، مدرسان و امامان جماعت مبارز اهل سنت عراق در قرن چهاردهم هجری می باشد.
وی در ۱۳۱۳ ق / ۱۸۹۵ در تکریت به دنیا آمد.
تحصیلات
قرآن کریم را در نوجوانی فراگرفت و پس از طی دوره ابتدایی به مدرسه دینی سامرا رفت. در آنجا علوم دینی را نزد استادانی چون عباس قصاب و شیخ عبدالوهاب بدری آموخت. در ۱۹۱۳ عازم بغداد شد و به مدرسه امام اعظم رفت.
فعالیت های اجتماعی سیاسی
پس از گذشت یک سال و با شروع جنگ جهانی اول در لشکر عثمانی در جنگ «کوت» شرکت کرد. هنگامیکه عراق توسط انگلیسی ها اشغال شد وی به زادگاهش بازگشت و علوم دینی و عربی را از علمای نامدار تکریت چون داوود بن سلمان ناصری و شیخ عبدالکریم حمادی دبان فراگرفت.ناصری در انقلاب ۱۹۲۰ عراق شرکت کرد و پس از شکست آن به مصر رفت و سه سال در الازهر درس خواند. هنگامیکه انقلاب فلسطین آغاز شد به آنجا عزیمت کرد و به مبارزه برخاست اما به دلیل عدم موفقیت انقلاب به یافا ـ شهری در فلسطین ـ رفت و به معلمیپرداخت و بعداز آن در طائف کار تعلیم را ادامه داد. دو سال بعد به تکریت بازگشت و در ۱۹۳۳ امام جماعت مسجد سطانی گردید. سپس امام مسجد ملاخطاب اعظمیه بغداد شد و در نهایت در ۱۳۸۳ ق. ۱۹۶۴ بازنشسته شد.
وفات
...