عبدالعلی بن مصطفی برومند اصفهانی

[ویکی فقه] عبدالعلی بن مصطفی برومند اصفهانی، از شعرا و نویسندگان معاصر اصفهان بوده است.
عبدالعلی برومند متخلّص «ادیب» فرزند مصطفی قلی خان، شاعر ادیب و نویسنده محقّق در اصفهان بوده است.
تولد و تحصیل
در ۲۱ خرداد ۱۳۰۳ش در قصبه «گز» از بلوک برخوار اصفهان متولّد شد. خواندن و نوشتن و یادگیری خط را در زادگاه خود انجام داد. سپس به اصفهان رفت و در مدرسه ملّی فرهنگ تا سوم متوسطه را طی کرد آنگاه به دبیرستان صارمیّه رفته و دیپلم گرفت. او در تهران در رشته حقوق ادامه تحصیل داده و در سال ۱۳۲۴ش از دانشگاه تهران لیسانس گرفت و به حرفه وکالت روی آورد.
فعالیت های فرهنگی
از نوجوانی به سرودن شعر پرداخته و به مطالعه اشعار شاعران بزرگ فارسی مشغول شد و اغلب از اشعار «ملک الشعراء بهار» و «ایرج میرزا» پیروی نمود. در سال ۱۳۲۳ش اولین مجموعه شعر خود: «ناله های وطن» را چاپ کرد و از سال بعد اشعارش در مطبوعات تهران به چاپ می رسید. ادیب برومند به عنوان شاعری مردمی و استاد در اشعار سنّتی و مسلط بر ادبیات فارسی، شهرت به سزایی دارد و همیشه اشعارش با استقبال مخاطبان مواجه بوده است. شعر زیر از اوست: "در بهاران سیر گلگشت و چمنزاران خوش است ••• سیر گلگشت و چمن با لاله رخساران خوش است""در کنار جویباران صحبت جانان نکوست ••• در میان سبزه زاران بزم دلداران خوش است".
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۳۱-۳۳.
...