[ویکی فقه] عبدالرحمان بن ابی الرجاء بلوی از خاندان بَلَوی است، که از مشاهیر علما و صلحا و قضات بودند و در سده های اول تا نهم زندگی می کردند.
ابوالقاسم عبدالرحمان بن ابی الرجاء بلوی، مقری، محدّث و خطیب قرن ششم است.از زمان تولد او در منابع ذکری به میان نیامده، ولی از آن جا که در ۵۴۵ در ۷۸ سالگی درگذشته می توان دریافت که تولدش در حدود ۴۶۷ بوده است.وی در غرناطه و جاهای دیگر قرائات هفتگانه قرآن را آموخت.در ۴۹۸ به مکه رفت و در آن جا با عبدالله بن عمربن رجاء ملاقات کرد و در علم قرائت از وی بهره مند شد.با ابوحامد غزالی نیز دیدار کرد و از وی اجازه گرفت.سپس به «مهدیّه» تونس رفت و از ابوالحسن بن محمدبن ثابت خولانی (ابن حَدّاد اقطع) علم آموخت.در ۵۰۵، به اندلس بازگشت و در مسجد جامع مریّه به امامت جماعت و جمعه و تعلیم قرآن پرداخت.جماعتی از وی بهره بردند، از جمله ابن حبیش و ابن بشکوال که از وی روایت کرده اند.
وفات
سرانجام در ۵۴۱ مریّه را ترک کرد و در وادی آش، از شهرهای اندلس، ساکن شد و تا آخر عمر در آن جا بود.
ابوالقاسم عبدالرحمان بن ابی الرجاء بلوی، مقری، محدّث و خطیب قرن ششم است.از زمان تولد او در منابع ذکری به میان نیامده، ولی از آن جا که در ۵۴۵ در ۷۸ سالگی درگذشته می توان دریافت که تولدش در حدود ۴۶۷ بوده است.وی در غرناطه و جاهای دیگر قرائات هفتگانه قرآن را آموخت.در ۴۹۸ به مکه رفت و در آن جا با عبدالله بن عمربن رجاء ملاقات کرد و در علم قرائت از وی بهره مند شد.با ابوحامد غزالی نیز دیدار کرد و از وی اجازه گرفت.سپس به «مهدیّه» تونس رفت و از ابوالحسن بن محمدبن ثابت خولانی (ابن حَدّاد اقطع) علم آموخت.در ۵۰۵، به اندلس بازگشت و در مسجد جامع مریّه به امامت جماعت و جمعه و تعلیم قرآن پرداخت.جماعتی از وی بهره بردند، از جمله ابن حبیش و ابن بشکوال که از وی روایت کرده اند.
وفات
سرانجام در ۵۴۱ مریّه را ترک کرد و در وادی آش، از شهرهای اندلس، ساکن شد و تا آخر عمر در آن جا بود.
wikifeqh: عبدالرحمان_بن_ابی الرجاء_بلوی