عبدالحی حسنی لکهنوی

[ویکی فقه] حسنی لکهنوی، عبدالحیّ، عالم ، شاعر ، صوفی ، تذکره نویس و طبیب هندی در قرن چهاردهم بود.
نام او سیداحمد بود، اما به عبدالحی شهرت یافت. نسب وی به امام حسن مجتبی علیه السلام می رسد، بدین سبب او را حسنی خوانده اند.
پیشینه تاریخی
نیاکان او در حمله مغول ، از بغداد به هندوستان مهاجرت کردند و در مانکپور ساکن شدند. پدرش، حکیم سید فخرالدین (۱۲۵۶ـ۱۳۲۶)، متخلص به خیالی و فخر، ادیب و شاعر و مورخ و به عربی و فارسی مسلط بود و آثاری به فارسی داشت، از جمله مهر جهانتاب (تاریخ و تذکره عمومی)، سیرت السادات درباره انساب و احوال سادات.
تولد
حسنی در رمضان ۱۲۸۶ در زاویه شاه علم اللّه، از توابع شهر رای بریلی، به دنیا آمد.
وضعیت علمی
...