عبد صالح

[ویکی شیعه] عَبد صالِح، از القاب امام کاظم.
عبد صالح به معنای بنده نیکوکار است. این واژه در قرآن به صورت جمع (عبادک الصالحین) به کار رفته است. قرآن از نوح و لوط به عنوان دو بنده صالح خدا یاد کرده است. در روایتی، ذوالقرنین نیز به عبد صالح ملقب شده است. همچنین در سلام نماز به بندگان صالح خدا درود فرستاده می شود.
بر اساس منابع شیعه و سنی، امام کاظم (ع) را به سبب عبادت بسیار، عبد صالح لقب داده اند. در سند برخی روایات منقول از وی، این تعبیر به کار رفته است.