عباس مشهدی زاده (جلفای آذربایجان۱۳۱۷ش- )
مجسمه ساز، نقاش، نقشه بردار و استاد ایرانی رشته های هنر. در سال1322به همراه خانواده اش به تهران مهاجرت کرد. در سال 1334 وارد هنرستان هنرهای زیبا شد و در فاصله ی سال های 1335 تا 1338 در مدرسه ی عالی نقشه برداری به آموختن نقشه نگاری و نقشه برداری عکس پرداخت. او در سال های 1338 تا 1341 دوره ی کارشناسی رشته ی مجسمه سازی را در مدرسه ی هنرهای زیبا گذراند و در سال های 1341 تا 1347 در دانشگاه به تحصیل معماری تزئینی (طراحی محیطی) مشغول بود. او در سال1347در رشته ی معماری از دانشکده ی هنرهای تزیینی، مدرک کارشناسی دریافت کرده است. مشهدی زاده پس از سال 1347 تاکنون در دانشکده ی نقشه برداری، مدرسه ی عالی ساختمان دانشکده ی پلی تکنیک، دانشکده ی صدا و سیما و دانشکده ی میراث فرهنگی موسسه ی عالی آموزش سوره تدریس می کند و مدتی هم مدیریت بخش هنرهای تجسمی فرهنگسرای شفق را به عهده داشته است. او در سال1381 موفق به اخذ نشان درجه یک هنر(معادل دکتری) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شده.
مشهدی زاده تنها هنرمند مجسمه ساز ایرانی است که با داوری استاد علی اکبر صنعتی به این افتخار نائل آمده. او همچنین عضو شورای فنی و استاد آموزش کارگاهی و دروس نظری هنر در هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران است (از سال 1383). مشهدی زاده از هنرآموختگان کلاس های دکتر شکوه_ریاضی و همچنین از نویسندگان اساس نامه ی انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران برای گشایش انجمن در سال 1368 بوده است.
از جمله ی فعالیت های هنری مهم او به این موارد می توان اشاره کرد: تاسیس گروه نمایشی شاهنامه و نمایش سیاوش، به عنوان دستیار فریدون رهنما (1341) و همچنین همکاری در تدارک فیلم سیاوش در تخت جمشید؛ ارائه ی مجسمه در نمایشگاه تالار مدرسه ی هنرهای زیبا (1338)؛ شرکت در بی ینال سوم با مجسمه ی گاو (1341)؛ نمایش طراحی های او در کنار فرامرز پیلارام و بهزاد_گلپایگانی در تالار فرهنگ (1342)؛ ارائه ی نقش برجسته هایش در کنار آثار احمد_عالی و پیلارام در گالری بورگز (1345)؛ حضور دو مجسمه و سه طراحی اش در نمایشگاه بین المللی (1353)؛ نمایش مجموعه ای از طراحی هایش در دانشکده ی صدا و سیما (1357)؛ حضور در نمایشگاه چهره پردازی، با طراحی هایش (موزه ی هنرهای معاصر- 1370)؛ حضور در نمایشگاه بین المللی با طراحی هایش (1370)؛ نمایش مجسمه هایش در گالری سیحون (1370) و موزه ی هنرهای معاصر (جلوه های هنر ایران- 1371).
مشهدی زاده در سال 1371 به سفارش شهرداری، سه اثر (مشتمل بر مجسمه های سعدی، زکریای رازی و آیت الله کاشانی) ساخت که در پارک_ملت نصب شده. او در آموزش هنر، شیوه ای ابداعی دارد و در دانشکده ی صدا و سیما (در مقام مدیر گروه آموزشی) درسی را طراحی و راه اندازی کرده که در نوع خودش کم نظیر بوده. عنوان درس، شکل تصویری موسیقی بود و مشهدی زاده با همیاری هانیبال الخاص (نقاش) و فریدون_ناصری (آهنگ ساز) توانست رابطه ی تصویر و موسیقی را بر اساس دیالوگ های این دو استاد -در کنار هم- برای هنرجویانش تبیین کند. مشهدی زاده در کتاب سه جلدی تاریخ هنر ایران، به تاریخ هنر ایران از دویست سال پیش تا به امروز و هنرمندان و جریان های تاثیرگذار این دوره ها پرداخته است. مشهدی زاده مجسمه هایش را همواره با چوب، گچ، آهن و رزین می سازد.
منابع
http://yon.ir/D96ly http://yon.ir/1seP1
مجسمه ساز، نقاش، نقشه بردار و استاد ایرانی رشته های هنر. در سال1322به همراه خانواده اش به تهران مهاجرت کرد. در سال 1334 وارد هنرستان هنرهای زیبا شد و در فاصله ی سال های 1335 تا 1338 در مدرسه ی عالی نقشه برداری به آموختن نقشه نگاری و نقشه برداری عکس پرداخت. او در سال های 1338 تا 1341 دوره ی کارشناسی رشته ی مجسمه سازی را در مدرسه ی هنرهای زیبا گذراند و در سال های 1341 تا 1347 در دانشگاه به تحصیل معماری تزئینی (طراحی محیطی) مشغول بود. او در سال1347در رشته ی معماری از دانشکده ی هنرهای تزیینی، مدرک کارشناسی دریافت کرده است. مشهدی زاده پس از سال 1347 تاکنون در دانشکده ی نقشه برداری، مدرسه ی عالی ساختمان دانشکده ی پلی تکنیک، دانشکده ی صدا و سیما و دانشکده ی میراث فرهنگی موسسه ی عالی آموزش سوره تدریس می کند و مدتی هم مدیریت بخش هنرهای تجسمی فرهنگسرای شفق را به عهده داشته است. او در سال1381 موفق به اخذ نشان درجه یک هنر(معادل دکتری) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شده.
مشهدی زاده تنها هنرمند مجسمه ساز ایرانی است که با داوری استاد علی اکبر صنعتی به این افتخار نائل آمده. او همچنین عضو شورای فنی و استاد آموزش کارگاهی و دروس نظری هنر در هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران است (از سال 1383). مشهدی زاده از هنرآموختگان کلاس های دکتر شکوه_ریاضی و همچنین از نویسندگان اساس نامه ی انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران برای گشایش انجمن در سال 1368 بوده است.
از جمله ی فعالیت های هنری مهم او به این موارد می توان اشاره کرد: تاسیس گروه نمایشی شاهنامه و نمایش سیاوش، به عنوان دستیار فریدون رهنما (1341) و همچنین همکاری در تدارک فیلم سیاوش در تخت جمشید؛ ارائه ی مجسمه در نمایشگاه تالار مدرسه ی هنرهای زیبا (1338)؛ شرکت در بی ینال سوم با مجسمه ی گاو (1341)؛ نمایش طراحی های او در کنار فرامرز پیلارام و بهزاد_گلپایگانی در تالار فرهنگ (1342)؛ ارائه ی نقش برجسته هایش در کنار آثار احمد_عالی و پیلارام در گالری بورگز (1345)؛ حضور دو مجسمه و سه طراحی اش در نمایشگاه بین المللی (1353)؛ نمایش مجموعه ای از طراحی هایش در دانشکده ی صدا و سیما (1357)؛ حضور در نمایشگاه چهره پردازی، با طراحی هایش (موزه ی هنرهای معاصر- 1370)؛ حضور در نمایشگاه بین المللی با طراحی هایش (1370)؛ نمایش مجسمه هایش در گالری سیحون (1370) و موزه ی هنرهای معاصر (جلوه های هنر ایران- 1371).
مشهدی زاده در سال 1371 به سفارش شهرداری، سه اثر (مشتمل بر مجسمه های سعدی، زکریای رازی و آیت الله کاشانی) ساخت که در پارک_ملت نصب شده. او در آموزش هنر، شیوه ای ابداعی دارد و در دانشکده ی صدا و سیما (در مقام مدیر گروه آموزشی) درسی را طراحی و راه اندازی کرده که در نوع خودش کم نظیر بوده. عنوان درس، شکل تصویری موسیقی بود و مشهدی زاده با همیاری هانیبال الخاص (نقاش) و فریدون_ناصری (آهنگ ساز) توانست رابطه ی تصویر و موسیقی را بر اساس دیالوگ های این دو استاد -در کنار هم- برای هنرجویانش تبیین کند. مشهدی زاده در کتاب سه جلدی تاریخ هنر ایران، به تاریخ هنر ایران از دویست سال پیش تا به امروز و هنرمندان و جریان های تاثیرگذار این دوره ها پرداخته است. مشهدی زاده مجسمه هایش را همواره با چوب، گچ، آهن و رزین می سازد.
منابع
http://yon.ir/D96ly http://yon.ir/1seP1
wikijoo: عباس_مشهدی _زاده