عباس مجنون سیچانی اصفهانی

[ویکی فقه] عباس مجنون سیچانی اصفهانی، از شعرای اصفهان در قرن چهارده هجری بوده است.
عباس مجنون سیچانی اصفهانی، شاعر و ادیب در سال ۱۲۷۱ش در قریه «سیچان» اصفهان متولّد شد و کمی درس خوانده، به شغل زراعت و کشاورزی پرداخت. در سال ۱۳۲۱ش قسمتی از دیوانش به نام «نامه مجنون» به طبع رسید. شاعری زنده دل و صاحب طبع روان و قدرت بیان بود اشعارش بیشتر مثنوی و قطعه است. غزل را نیز خوب می گفت. ابیات زیر از اوست: "یک امشب آن صنم آفتاب رو اینجاست ••• گر آفتاب نهان شد چه غم که او اینجاست""چگونه به شکر چنین نعمتی کنم ای دوست ••• از آنکه به دل بودم آرزو اینجاست".
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۱۳.
او در سال ۱۳۶۷ق وفات یافته و در قبرستان بزرگ مصلی در تخت فولاد اصفهان مدفون شد. مادّه تاریخ وفاتش را محمّدباقر انواری متخلّص به «لمعه» چنین سروده است: بیفزود «آه» و گفتا «لمعه» تاریخ: «دل مجنون ما شوریده تر بود»