عباس علی بن برات علی موزون اصفهانی

[ویکی فقه] عباس علی بن برات علی موزون اصفهانی، از شعرای معاصر اصفهان بوده است.
عباس علی موزون فرزند برات علی، از شعرای معاصر اصفهان بوده که در سال ۱۳۱۴ق در اصفهان متولّد شده و اندکی تحصیل کرد. از اعضاء انجمن ادبی مرحوم شیدا بود. روزگار به سراجی در کارخانه ریسباف می گذراند. یک قسمت از اشعارش به نام «اندوه نامه» در مناقب و مراثی در اصفهان به قطع کوچک در ۹۴ صفحه به طبع رسیده است.
مهدوی، سید مصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۷۵.
ابتدا در بازار اصفهان به سراجی و سپس کلاهدوزی مشغول بوده و به مناسبت مجاورت با مدرسه ملاّعبداللّه، به مصاحبت و معاشرت با اهل فضل و ادب می پرداخت. پس از آن در کارخانه ریسباف استخدام شد. او با شعرای عارف مسلک همچون صغیر، شکیب و شوقی، مصاحب و معاشر بود و عاقبت به محضر آقا میرزاعباس پاقلعه ای (صابرعلی شاه) رسیده و در جرگه ارادتمندان او درآمد. دیوان اشعار او در سال ۱۳۷۲ش به چاپ رسیده است. این دو بیت از اوست: "دل دیوانه در زنجیر زلف یار می خندد ز غربت ••• در وطن هرکس گشاید بار می خندد""اگر از شام هجران خون بگرید دیده عاشق ••• ولی صبح وصال از دولت دیدار می خندد".
وفات
او در حدود ۶۵ سالگی بازنشسته شد و باقی عمر را به شعر و شاعری و مداحی و نوحه سرایی اهل بیت (علیهم السّلام) گذرانید تا این که در شنبه ۵ فروردین ۱۳۵۱ش (مطابق با ۹ صفر ۱۳۹۲ق) وفات یافت
دیوان موزون اصفهانی، صص ۷-۱۳.
...