عباس بن محمدعلی فایض سهیلیان شمس ابادی اصفهانی

[ویکی فقه] عباس بن محمدعلی فایض سهیلیان شمس آبادی اصفهانی. عباس بن محمدعلی فایض سهیلیان شمس آبادی اصفهانی، از شعرا و سخنوران معاصر اصفهان بوده است.
حاج میرزا عباس سهیلیان شمس آبادی متخلّص به «فایض» فرزند محمّدعلی سهیلی، عالم فاضل و ادیب شاعر از دانشمندان و سخنوران معاصر در سال ۱۳۰۸ق در محله «شمس آباد» واقع در شمال شهر اصفهان متولّد شد. پدرش تاجر بوده و طبع شعر داشته است.
تحصیلات
فایض در اصفهان نزد جمعی از علماء عالی قدر همچون جهانگیرخان قشقایی، میرسیّدعلی نجف آبادی، آقا سیّدمهدی درچه ای، سیّدمحمّدباقر درچه ای و حاج آقا رحیم ارباب به تحصیل پرداخت و در فنون ادب و فقه و اصول و منطق و حکمت مهارت یافت. بسیاری از فضلاء و شعراء از خرمن فضل و ادب او خوشه برگرفته اند. در ادبیات استادی مسلّم و در شعر صاحب قریحه ای وقّاد بود. او شاعری روشن ضمیر بود که عمر را به استغناء و پرهیز از شهرت و و زخارف دنیوی سپری نمود. او از اعضای انجمن ادبی شیدا بود و گاهی در انجمن کمال شرکت می کرد. «دیوان اشعار» او در سال ۱۳۸۴ش به چاپ رسیده است. ابیات زیر از اشعار اوست: "عمر اگر مرحله پیمای هوی و هوس است ••• تا به این حد که بازیچه تلف گشت بس است""هر حریصی که بَرَد رنج که جمع آرد گنج ••• عنکبوتیست که خوشدل به شکار مگس است""نفسی صحبت اهل دلی ار دست دهد ••• حاصلی دارد اگر عمر همان یک نفس است".
اقامه جماعت
مرحوم فایض نماز جماعت را در مسجد صاحب الزمان باب الدشت و مسجد ام البنین شمس آباد اقامه می کرد و مورد اعتماد و احترام فضلاء و ادباء و عموم مردم بود.
وفات
...