عاموس

عاموس ( به عبری:עָמוֹס به معنی "یار" ) یکی از دوازده پیامبر کوچک در عهد عتیق و نویسنده کتاب عاموس بود. عاموس در تقوع یهودا بین بیت لحم و اورشلیم زاده شد. او دو سال قبل از وقوع زمین لرزه، در دوران سلطنت یربعام دوم بر قبایل اسرائیل و سلطنت عزیا بر یهودیه به پیامبری رسید. [ ۱] آغاز پیامبری او را در سال ۷۶۳ قبل از میلاد دانسته اند؛ و بنا به روایات پیش از آن چوپانی می کرده، گله ها را می چرانیده و انجیر مصری می فروخته است. [ ۲] عاموس در بیت ئیل عبادت گاه مذهبی بنی اسرائیل خدمت می کرد. او بعدها به دسیسه در مقابل یربعام متهم شد و امصیا، کاهن اعظم یهود او را تهدید کرد. [ ۳] عاموس داوری امت های ارام، فلسطین، صور، ادوم، عمون، موآب، یهودا و اسرائیل را اعلام کرد. [ ۴] و بت پرستی، تجمل پرستی، گناه و رشوه خواری را محکوم نمود. [ ۵] عاموس پس از انجام مأموریتش به یهودیه بازگشت و در همانجا درگذشت.

عاموس (Amos)
در عهد عتیق، از پیغمبران بنی اسرائیل. چوپانی اهل تقوع، در جنوب فلسطین، بود و در دورۀ یَربُعام دوم در مملکت اسرائیل شمالی علیه ریاکاری در عبادت، ستمگری به ضعفا، و اخلاق نکوهیده موعظه می کرد. کتاب عاموس نبی، از کتاب های عهد عتیق و سومین کتاب پیغمبران صغیر است که در حدود ۷۵۰پ م نوشته شده است. عاموس نابودی اسرائیل را به سبب بی ایمانی مردمش پیش گویی کرد.