[ویکی فقه] معنای متبادر نزد عرف هنگام شنیدن لفظ را ظهور عرفی می گویند.
به انسباق یک معنا در اذهان اهل عرف هنگام شنیدن یک لفظ ، ظهور عرفی می گویند؛ به بیان دیگر، فهم عمومی از کلام را - اگر چه به کمک قراین مقامی باشد - ظهور عرفی می گویند.
ویژگی ظهور عرفی
از ویژگی های این ظهور آن است که می توان در مقام استدلال و مناظرات به آن استناد کرد و شارع مقدس نیز به پیروی از عقلا این ظهور را حجت دانسته و طبق آن عمل می کند.
نظر خویی
مرحوم خویی در کتاب " محاضرات فی الاصول " آمده است. " فانّ المتّبع فی ذلک الباب الظهورات العرفیة التی قد جرت علی متابعتها السیرة العقلائیة فی مسألة الاحتجاج و اللجاج دون الاستحسانات العقلیة و الامور الظنیة اذ لم یترتب علها أی اثر شرعی الا اذا کانت موجبة للظهور العرفی فحینئذٍ العمل بالظهور، لا بها کما لا یخفی ".
به انسباق یک معنا در اذهان اهل عرف هنگام شنیدن یک لفظ ، ظهور عرفی می گویند؛ به بیان دیگر، فهم عمومی از کلام را - اگر چه به کمک قراین مقامی باشد - ظهور عرفی می گویند.
ویژگی ظهور عرفی
از ویژگی های این ظهور آن است که می توان در مقام استدلال و مناظرات به آن استناد کرد و شارع مقدس نیز به پیروی از عقلا این ظهور را حجت دانسته و طبق آن عمل می کند.
نظر خویی
مرحوم خویی در کتاب " محاضرات فی الاصول " آمده است. " فانّ المتّبع فی ذلک الباب الظهورات العرفیة التی قد جرت علی متابعتها السیرة العقلائیة فی مسألة الاحتجاج و اللجاج دون الاستحسانات العقلیة و الامور الظنیة اذ لم یترتب علها أی اثر شرعی الا اذا کانت موجبة للظهور العرفی فحینئذٍ العمل بالظهور، لا بها کما لا یخفی ".
wikifeqh: ظهور_عرفی