[ویکی فقه] ظهور بر آمده از حالت متکلم و سیاق کلام وی را ظهور حالی می گویند.
ظهور حالی، ظهوری است که از حالت متکلم و سیاق کلام وی در ذهن مخاطب پدید می آید و از وضع واضع ناشی نیست، مثل ظهور حال متکلم در این که " ما یقوله یریده و ما لا یقوله لایریده؛ هر آن چه که بر زبان می آورد به جّد اراده کرده و هر چه را به زبان نیاورده، اراده جدی اش به آن تعلق نگرفته است ". ظهور حالی همانند ظهور لفظی حجت است.
ظهور حالی، ظهوری است که از حالت متکلم و سیاق کلام وی در ذهن مخاطب پدید می آید و از وضع واضع ناشی نیست، مثل ظهور حال متکلم در این که " ما یقوله یریده و ما لا یقوله لایریده؛ هر آن چه که بر زبان می آورد به جّد اراده کرده و هر چه را به زبان نیاورده، اراده جدی اش به آن تعلق نگرفته است ". ظهور حالی همانند ظهور لفظی حجت است.
wikifeqh: ظهور_حالی