گفته می شود یک کمیت فیزیکی دارای طیف گسسته ای است اگر فقط مقادیر متمایزی را، با یک فاصله بین یک مقدار و مقدار دیگر، داشته باشد.
نمونه کلاسیکی یک طیف گسسته ( که برای اولین بار این اصطلاح مورد استفاده قرار گرفت ) مجموعه خطوط طیفی نوری گسسته هستند که در طیف گسیلی و طیف بینی جذبی اتمهای جدا شده از یک عنصر شیمیایی یافت می شوند، که فقط در طول موج خاصی نور را جذب و ساطع می کند. تکنیک طیف سنجی مبتنی بر این پدیده است. طیفهای گسسته در مقابل طیف های پیوسته قرار می گیرند که در آزمایش هایی مانند:تابش گرمایی، تشعشعات سنکروترون و بسیاری دیگر از پدیده های تولیدکننده نور، دیده می شوند. طیفهای گسسته در بسیاری از پدیده های دیگر، مانند سیم های ارتعاش کننده، مایکروویو در یک حفره فلزی، امواج صوتی در یک ستاره متغیر و تشدیددر فیزیک ذرات پر انرژی دیده می شوند.
در حالت کلی پدیده طیفهای گسسته در سیستمهای فیزیکی را می توان با استفاده از ابزارهای آنالیز تابعی، به طور خاص با تجزیه طیفی یک نگاشت خطی که بر روی یک فضای تابعی عمل می کند مدل سازی کرد
در مکانیک کلاسیک، طیفهای گسسته غالباً با امواج و نوسانات در یک جسم یا دامنه محدود مرتبط هستند. از نظر ریاضی آنها را می توان با مقادیر ویژه عمل گرهای دیفرانسیل شناخت که تحولات برخی متغیرهای پیوسته ( مانند تغییر شکل ( مکانیکی ) یا فشار ) را به عنوان تابعی از زمان و / یا فضا توصیف می کند.
در مکانیک کوانتومی، طیف گسستهٔ یک جسم قابل مشاهده با مقادیر ویژه عملگر مورد استفاده برای مدل کردن آن جسم قابل مشاهده مطابقت دارد. طبق تئوری ریاضی چنین عمل گرهایی، مقادیر ویژه آن ها مجموعه ای مجزا از نقاط تنها است که ممکن است محدود یا قابل شمارش باشند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنمونه کلاسیکی یک طیف گسسته ( که برای اولین بار این اصطلاح مورد استفاده قرار گرفت ) مجموعه خطوط طیفی نوری گسسته هستند که در طیف گسیلی و طیف بینی جذبی اتمهای جدا شده از یک عنصر شیمیایی یافت می شوند، که فقط در طول موج خاصی نور را جذب و ساطع می کند. تکنیک طیف سنجی مبتنی بر این پدیده است. طیفهای گسسته در مقابل طیف های پیوسته قرار می گیرند که در آزمایش هایی مانند:تابش گرمایی، تشعشعات سنکروترون و بسیاری دیگر از پدیده های تولیدکننده نور، دیده می شوند. طیفهای گسسته در بسیاری از پدیده های دیگر، مانند سیم های ارتعاش کننده، مایکروویو در یک حفره فلزی، امواج صوتی در یک ستاره متغیر و تشدیددر فیزیک ذرات پر انرژی دیده می شوند.
در حالت کلی پدیده طیفهای گسسته در سیستمهای فیزیکی را می توان با استفاده از ابزارهای آنالیز تابعی، به طور خاص با تجزیه طیفی یک نگاشت خطی که بر روی یک فضای تابعی عمل می کند مدل سازی کرد
در مکانیک کلاسیک، طیفهای گسسته غالباً با امواج و نوسانات در یک جسم یا دامنه محدود مرتبط هستند. از نظر ریاضی آنها را می توان با مقادیر ویژه عمل گرهای دیفرانسیل شناخت که تحولات برخی متغیرهای پیوسته ( مانند تغییر شکل ( مکانیکی ) یا فشار ) را به عنوان تابعی از زمان و / یا فضا توصیف می کند.
در مکانیک کوانتومی، طیف گسستهٔ یک جسم قابل مشاهده با مقادیر ویژه عملگر مورد استفاده برای مدل کردن آن جسم قابل مشاهده مطابقت دارد. طبق تئوری ریاضی چنین عمل گرهایی، مقادیر ویژه آن ها مجموعه ای مجزا از نقاط تنها است که ممکن است محدود یا قابل شمارش باشند. [ ۱]
wiki: طیف گسسته