[ویکی فقه] طهارت هنگام قرائت به یکی از مستحبات تلاوت قرآن اطلاق می شود.
قرآن کلامی است که از مبدا عالم بر پاک ترین قلب عالم هستی تلاوت و از زبان عزیزترین مخلوق الهی بر عالمیان عرضه شده است؛ لذا تنها کسانی می توانند از آن بهره گیرند که ظاهر و باطن خود را پاک و طاهر ساخته باشند؛ چنان که قرآن می فرماید: (لا یمسه الا المطهرون)؛ «جز پاکیزگان به آن دسترسی ندارند». ایجاد طهارت جسم و روح با وضو گرفتن، مسواک زدن پیش از قرائت و نیز خواندن قرآن در جای پاک و تمیز مستحب است (بهتر از هر جا مسجد است).
قرآن کلامی است که از مبدا عالم بر پاک ترین قلب عالم هستی تلاوت و از زبان عزیزترین مخلوق الهی بر عالمیان عرضه شده است؛ لذا تنها کسانی می توانند از آن بهره گیرند که ظاهر و باطن خود را پاک و طاهر ساخته باشند؛ چنان که قرآن می فرماید: (لا یمسه الا المطهرون)؛ «جز پاکیزگان به آن دسترسی ندارند». ایجاد طهارت جسم و روح با وضو گرفتن، مسواک زدن پیش از قرائت و نیز خواندن قرآن در جای پاک و تمیز مستحب است (بهتر از هر جا مسجد است).
wikifeqh: طهارت_هنگام_قرائت