طَنطاوی، محمد عَیّاد (طنطا ۱۸۱۰ـ سن پترزبورگ ۱۸۶۱م)
طَنطاوی، محمد عَیّاد
مدرس و ادیب مصری. به سبب آگاهی اش در زمینۀ زبان و ادبیات عرب و تدریس زبان عربی به عرب شناسان اروپایی شهرت دارد. پس از پایان تحصیلات مقدماتی در طنطا به قاهره رفت و در جامع الازهر تحصیلاتش را ادامه داد؛ سپس در همان جا به تدریس اشتغال یافت. از اولین کسانی بود که مقامات الحریری را تدریس کرد، شرحی نیز بر معلقات زوزنی نوشته است. او به دیپلمات های اروپایی زبان عربی درس می داد. در میان شاگردانش می توان به لین، مؤلف کتاب معروف فرهنگ عربی اشاره کرد. در ۱۸۴۰ در دانشگاه سن پترزبورگ به تدریس زبان و ادبیات عرب مشغول شد. در ۱۸۴۷ سومین کرسی زبان و ادبیات عرب در دانشگاه سن پترزبورگ را از آن خود کرد؛ موقعیتی که تا پایان عمر در اختیارش بود. او به زبان فرانسه، آلمانی و روسی اِشراف داشت. ازجمله آثار اوست: رساله زبان عامیانه عرب (عنوان عربی اَحسن النخب فی معرفة لسان العرب) انتشار ۱۸۴۸، لایپزیگ و تحفةالاذکیاء باخبار بلاد الروسیا.
طَنطاوی، محمد عَیّاد
مدرس و ادیب مصری. به سبب آگاهی اش در زمینۀ زبان و ادبیات عرب و تدریس زبان عربی به عرب شناسان اروپایی شهرت دارد. پس از پایان تحصیلات مقدماتی در طنطا به قاهره رفت و در جامع الازهر تحصیلاتش را ادامه داد؛ سپس در همان جا به تدریس اشتغال یافت. از اولین کسانی بود که مقامات الحریری را تدریس کرد، شرحی نیز بر معلقات زوزنی نوشته است. او به دیپلمات های اروپایی زبان عربی درس می داد. در میان شاگردانش می توان به لین، مؤلف کتاب معروف فرهنگ عربی اشاره کرد. در ۱۸۴۰ در دانشگاه سن پترزبورگ به تدریس زبان و ادبیات عرب مشغول شد. در ۱۸۴۷ سومین کرسی زبان و ادبیات عرب در دانشگاه سن پترزبورگ را از آن خود کرد؛ موقعیتی که تا پایان عمر در اختیارش بود. او به زبان فرانسه، آلمانی و روسی اِشراف داشت. ازجمله آثار اوست: رساله زبان عامیانه عرب (عنوان عربی اَحسن النخب فی معرفة لسان العرب) انتشار ۱۸۴۸، لایپزیگ و تحفةالاذکیاء باخبار بلاد الروسیا.