طرح ترکیبیاتی

نظریه طرح ترکیبیاتی بخشی از ریاضیات ترکیبیاتی است که با وجود، ساخت و خواص دستگاه های مجموعه های متناهی سروکار دارد. آرایش این دستگاه ها مفاهیم تعمیم یافته ای از تعادل و/یا تقارن را ارضاء می کند. این مفاهیم هنوز معانی دقیق خود را پیدا نکرده اند، لذا اشیاء گسترده ای را می توان زیر یک چتر جمع کرد. بعضی مواقع چیزی که مهم است تعداد اعضای موجود در اشتراک مجموعه هاست، مثل طرح بلوک ها، و در مواقع دیگر آرایش فضایی اهمیت پیدا می کند، مثل شبکه های سودوکو.
نظریه طرح ترکیبیاتی را می توان به حوزه طرح آزمایشات اعمال کرد. برخی از نظریات پایه ای در مورد طرح های ترکیبیاتی در طرح آزمایشات زیستی آماردان و ژنتیک دان بریتانیایی به نام رونالد فیشر ظهور کرد. کاربرد های مدرنی نیز برای طرح آزمایشات در حوزه های گسترده ای وجود دارد چون: هندسه متناهی، برنامه ریزی تورنمنت، بخت آزمایی ها، شیمی ریاضیاتی، زیست ریاضیاتی، طراحی و تحلیل الگوریتم، شبکه سازی، آزمایش گروهی و رمزنگاری. [ ۱]
اگر n نفر داشته باشیم، آیا این امکان وجود دارد که آن ها در مجموعه ها تقسیم گردند به گونه ای که هر نفر حداقل در یک مجموعه قرار گرفته و هر جفت از آن ها دقیقاً در یک مجموعه بوده، هر دو مجموعه دقیقاً در یک فرد مشترک بوده، و هیچ مجموعه ای شامل همه افراد، همه جز یک نفر، یا دقیقاً یک نفر نباشند؟ جواب بستگی به n دارد.
این سوال تنها زمانی جواب دارد که n به شکل q 2 + q + 1 باشد. اثبات این که اگر q به شکل توانی از یک عدد اول باشد آنگاه سؤال فوق جوابی خواهد داشت، کمی سخت تر است. حدسی وجود دارد که می گوید این دو مدل جواب تنها جواب های سؤال فوق اند. همچنین نشان داده شده است که اگر جوابی برای q همنهشت با 1 یا 2 به هنگ 4 وجود داشته باشد آنگاه q به صورت جمع دو عدد مربع ( توان دو ) خواهد بود. نتیجه اخیر، یعنی قضیه بروک - ریسر، توسط ترکیب روش های ساختاری بر اساس میدان های متناهی و کاربردی از فرم های مربعی اثبات شده است.
وقتی چنین ساختاری وجود داشته باشد، آن را صفحه تصویری گویند؛ که به وسیله آن می توان نشان داد که چگونه هندسه متناهی و ترکیبیات با هم اشتراک پیدا می کنند. زمانی که q = 2 باشد، صفحه تصویری را صفحه فانو گویند.
طرح های ترکیبیاتی به زمان باستان بر می گردند، مربع لوشو مثالی از اولین مربع های جادوییست. یکی از اولین کاربرد های ثبت شده طرح های ترکیبیاتی در کتاب Brhat Samhita نوشته شده در حدود 587 قبل از میلاد توسط Varahamihira پیدا شده است. در این کتاب از یک مربع جادویی برای ساخت عطر با 4 ماده از بین 16 ماده استفاده شده است. [ ۲]