طراحی محصول ( به انگلیسی: Product Design ) به عنوان یک فعل، به مفهوم ایجاد یک محصول جدید است تا توسط یک کسب وکار به خریداران فروخته شود. [ ۱] عوامل مشترک بسیار گسترده و تولید مؤثر و توسعهٔ ایده ها از طریق فرآیندی که منجر به تولید محصولات جدید می شود. [ ۲] بنابراین، این یک نمود عمدهٔ توسعهٔ محصول جدید است.
فرایند طراحی محصول: مجموعه ای از فعالیت های استراتژیک و تاکتیکی، از ایده پردازی تا تجاری سازی است که برای ایجاد طراحی محصول استفاده می شود. در یک رویکرد سیستماتیک، طراحان محصول ایده ها را مفهوم سازی و ارزیابی می کنند و آن ها را به اختراعات و محصولات ملموس تبدیل می کنند. نقش طراح محصول ترکیب هنر، علم و فنآوری برای خلق محصولات جدیدی است که مردم بتوانند از آن استفاده کنند. نقش در حال تکامل آن ها توسط ابزارهای دیجیتال تسهیل شده است که اکنون به طراحان اجازه می دهد کارهایی را انجام دهند که شامل برقراری ارتباط، تجسم، تجزیه و تحلیل، مدل سازی سه بعدی و در واقع تولید ایده های ملموس به روشی است که در گذشته، منابع انسانی بیشتری را مصرف می کرد.
طراحی محصول گاهی با طراحی صنعتی اشتباه گرفته می شود ( و قطعاً با آن همپوشانی دارد ) و اخیراً به یک اصطلاح گسترده شامل: خدمات، نرم افزار و طراحی محصول فیزیکی تبدیل شده است. طراحی صنعتی عامل ارتباط فُرم هنری و قابلیت استفاده به منظور تولید انبوه کالاها است، که معمولاً با طراحی صنایع دستی و ارگونومی پیوند دارد. [ ۳] از جنبه های دیگر طراحی محصول و طراحی صنعتی شامل طراحی مهندسی می شود؛ به ویژه زمانی که مسائل مربوط به عملکرد یا کاربرد ( مثلاً حل مسئله ) مطرح است، اگرچه چنین مرزهایی همیشه واضح نیستند. [ ۴]
طراحی محصول را تولید و ارائه ایده، توسعهٔ مفهوم، آزمودن و در نهایت ساخت یا پیاده سازی یک شیء فیزیکی یا یک نوع از خدمات تعریف می کنند. طراحان محصول، ایده ای را در ذهن خود تصور می کنند و سپس آن را در پیکره یک محصول، مشهود و متجسم می کنند. این طراحان با مسائلی از قبیل فناوری، ارگونومی، قابلیت کاربری، دانش مواد و کیفیت سروکار دارند.
فرآیندهای طراحی محصول مختلفی وجود دارد و بسیاری بر جنبه های متنوعی تمرکز دارند. یک نمونهٔ فرمول بندی/مدل فرایند توسط: دان کوبرگ ( Don Koberg ) و جیم بگنل ( Jim Bagnell ) در «هفت مرحلهٔ جهانی حل خلاقانهٔ مسئله»[ ۵] توصیف شده است. این فرایند معمولاً توسط گروهی از افراد با مهارت ها و آموزش های مختلف تکمیل می شود. این گروه بسته به ماهیت و نوع محصول درگیر می تواند شامل: طراحان صنعتی، متخصصان میدانی ( کاربران احتمالی ) ، مهندسان ( برای جنبه های طراحی مهندسی ) و دیگران باشد. این فرایند اغلب شامل پی بردن به آنچه مورد نیاز است، طوفان فکریِ ایده های ممکن، ایجاد نمونه های اولیهٔ ساختگی ( Mock Prototype ) و سپس تولید محصول است. با این حال، این پایان کار نیست. طراحان محصول هنوز باید ایده را اجرا کنند، آن را به یک محصول واقعی تبدیل کنند و موفقیت آن را ارزیابی کنند ( مشاهده اینکه آیا هر گونه بهبودی لازم است ) .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرایند طراحی محصول: مجموعه ای از فعالیت های استراتژیک و تاکتیکی، از ایده پردازی تا تجاری سازی است که برای ایجاد طراحی محصول استفاده می شود. در یک رویکرد سیستماتیک، طراحان محصول ایده ها را مفهوم سازی و ارزیابی می کنند و آن ها را به اختراعات و محصولات ملموس تبدیل می کنند. نقش طراح محصول ترکیب هنر، علم و فنآوری برای خلق محصولات جدیدی است که مردم بتوانند از آن استفاده کنند. نقش در حال تکامل آن ها توسط ابزارهای دیجیتال تسهیل شده است که اکنون به طراحان اجازه می دهد کارهایی را انجام دهند که شامل برقراری ارتباط، تجسم، تجزیه و تحلیل، مدل سازی سه بعدی و در واقع تولید ایده های ملموس به روشی است که در گذشته، منابع انسانی بیشتری را مصرف می کرد.
طراحی محصول گاهی با طراحی صنعتی اشتباه گرفته می شود ( و قطعاً با آن همپوشانی دارد ) و اخیراً به یک اصطلاح گسترده شامل: خدمات، نرم افزار و طراحی محصول فیزیکی تبدیل شده است. طراحی صنعتی عامل ارتباط فُرم هنری و قابلیت استفاده به منظور تولید انبوه کالاها است، که معمولاً با طراحی صنایع دستی و ارگونومی پیوند دارد. [ ۳] از جنبه های دیگر طراحی محصول و طراحی صنعتی شامل طراحی مهندسی می شود؛ به ویژه زمانی که مسائل مربوط به عملکرد یا کاربرد ( مثلاً حل مسئله ) مطرح است، اگرچه چنین مرزهایی همیشه واضح نیستند. [ ۴]
طراحی محصول را تولید و ارائه ایده، توسعهٔ مفهوم، آزمودن و در نهایت ساخت یا پیاده سازی یک شیء فیزیکی یا یک نوع از خدمات تعریف می کنند. طراحان محصول، ایده ای را در ذهن خود تصور می کنند و سپس آن را در پیکره یک محصول، مشهود و متجسم می کنند. این طراحان با مسائلی از قبیل فناوری، ارگونومی، قابلیت کاربری، دانش مواد و کیفیت سروکار دارند.
فرآیندهای طراحی محصول مختلفی وجود دارد و بسیاری بر جنبه های متنوعی تمرکز دارند. یک نمونهٔ فرمول بندی/مدل فرایند توسط: دان کوبرگ ( Don Koberg ) و جیم بگنل ( Jim Bagnell ) در «هفت مرحلهٔ جهانی حل خلاقانهٔ مسئله»[ ۵] توصیف شده است. این فرایند معمولاً توسط گروهی از افراد با مهارت ها و آموزش های مختلف تکمیل می شود. این گروه بسته به ماهیت و نوع محصول درگیر می تواند شامل: طراحان صنعتی، متخصصان میدانی ( کاربران احتمالی ) ، مهندسان ( برای جنبه های طراحی مهندسی ) و دیگران باشد. این فرایند اغلب شامل پی بردن به آنچه مورد نیاز است، طوفان فکریِ ایده های ممکن، ایجاد نمونه های اولیهٔ ساختگی ( Mock Prototype ) و سپس تولید محصول است. با این حال، این پایان کار نیست. طراحان محصول هنوز باید ایده را اجرا کنند، آن را به یک محصول واقعی تبدیل کنند و موفقیت آن را ارزیابی کنند ( مشاهده اینکه آیا هر گونه بهبودی لازم است ) .
wiki: طراحی محصول