طبقه سی و یکم فلاسفه اسلامی

[ویکی فقه] طبقه بندی فلاسفه اسلامی از نظر سیر زمانی بر حسب استاد و شاگردی می باشد. یعنی آنان که در یک طبقه قرار می گیرند، یا واقعا از اساتید طبقه بعدی و شاگردان طبقه قبل هستند و یا هم زمان آن ها می باشند. منظور از فلاسفه اسلامی آن هایی هستند که در جو اسلامی و محیط اسلامی فعالیت داشته اند و احیانا مسلمان هم نبوده اند. در طبقه سی و یکم سیزده نفر از فیلسوفان اسلامی حضور دارند.
میرزا هاشم اشکوری رشتی. از اساتید مسلّم فلسفه و عرفان زمان خود بوده و شاگردان بسیاری از حوزه پر برکتش برخاسته اند. او یکی از ارکانی است که واسطه انتقال فلسفه و عرفان به طبقات بعدی است. شهرتش و امتیازش از هم طبقه هایش به تخصص در عرفان نظری است. مصباح الانس فنّاری را که شرح مفتاح الغیب قونوی است حاشیه کرده و چاپ شده است؛ متاسفانه آنقدر بد چاپ شده که یک جفت چشم بها می گیرد. حکیم اشکوری از شاگردان حکیم قمشه ای و آقاعلی مدرس و میرزای جلوه بوده است. وی در سال ۱۳۳۲ درگذشته است.
میرزا حسن کرمانشاهی
میرزا حسن کرمانشاهی. معاصر اشکوری و شاگرد سه استاد مسلّم فوق الذکر است. او نیز شاگردان بسیار تربیت کرده است و از ارکان انتقال فلسفه به طبقات متاخرتر است. وی در سال ۱۳۳۶ درگذشته است.
میرزا شهاب الدین نیریزی شیرازی
میرزا شهاب الدین نیریزی شیرازی. شاگرد حکیم قمشه ای و میرزای جلوه بوده و در فقه و اصول نیز مهارت داشته است. او نیز در عرفان نظری محیی الدینی ید طولا داشته است. حکیم نیریزی مدرسه صدر تهران را- که قبلاً اقامتگاه استادش حکیم قمشه ای بود- محل اقامت قرار داد و به کار تحقیق و تدریس و تربیت شاگرد پرداخت. رساله ای در «حقیقت وجود» نگاشته است. مرحوم شیخ آقابزرگ تهرانی که شرح حال وی را نگاشته، می گوید: نسخه ای از این رساله نزد من است
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ص۸۴۵.
...