طبقه دوازدهم فلاسفه اسلامی

[ویکی فقه] طبقه بندی فلاسفه اسلامی از نظر سیر زمانی بر حسب استاد و شاگردی می باشد. یعنی آنان که در یک طبقه قرار می گیرند، یا واقعا از اساتید طبقه بعدی و شاگردان طبقه قبل هستند و یا هم زمان آن ها می باشند. منظور از فلاسفه اسلامی آن هایی هستند که در جو اسلامی و محیط اسلامی فعالیت داشته اند و احیانا مسلمان هم نبوده اند. در طبقه دوازدهم چهار تن از فیلسوفان اسلامی حضور دارند که عبارتند از: فریدالدین داماد نیشابوری، شمس الدین خسروشاهی، قطب الدین مصری و ابن منعه.
از تاریخ زندگی این مرد نیز اطلاع درستی نداریم. همین قدر می دانیم که استاد خواجه نصیرالدین طوسی بوده و خواجه اشارات را نزد او تحصیل کرده است
خونساری، سیدمحمدباقر، روضات الجنات، ص۵۸۲.
شمس الدین عبدالحمید بن عیسی خسروشاهی، معروف به شمس الدین خسروشاهی. ابن ابی اصیبعه از او به عنوان امام العلماء، سیدالحکماء، قدوة الانام، شرف الاسلام یاد می کند.
ابن ابی اصیبعه، ابوالعباس، عیون الانباء، ج۱، ص۶۴۸.
قطب الدین ابراهیم بن علی بن محمد سلمی، معروف به قطب الدین مصری. این مرد نیز از شاگردان مبرز فخرالدین رازی بوده است. ابن ابی اصیبعه می گوید وی اصلاً از بلاد مغرب بوده و بعد به مصر منتقل شده و مدتی در آن جا اقامت کرده، سپس به بلاد ایران مسافرت کرده، نزد فخرالدین رازی تحصیل کرده است. استاد خویش فخرالدین را در فلسفه بر بوعلی ترجیح می داده، هم چنان که ابوسهل مسیحی را در طب بر بوعلی ترجیح می داده است.قطب الدین مصری در فتنه مغول در نیشابور کشته شد.
ابن ابی اصیبعه، ابوالعباس، عیون الانباء، ج۳، ص۴۵-۴۶.
...