طبری احسان

دانشنامه آزاد فارسی

طَبَری، احسان (ساری ۱۲۹۵ـ تهران ۱۳۶۸ش)
طَبَری، احسان
شاعر، روزنامه نگار، نویسنده و از رهــبران فـکـری و نظریه پردازان حزب تودۀ ایران. پس از پایان دورۀ دبستان در زادگاهش، به تهران کوچید. به دانشکده حقوق رفت و در ۱۳۱۶ش به علل سیاسی همراه با ۵۲ نفر دیگر به زندان افتاد. پس از سقوط رضاشاه در ۱۳۲۰ش آزاد شد و به کار در شرکت نفت، خبرگزاری تاس و نگارش روزنامه و نشریات حزبی ازجمله ماهنامۀ مردم پرداخت. با تأسیس حزب تودۀ ایران به آن حزب پیوست و تا عضویت در کمیتۀ مرکزی حزب ارتقا یافت. با غیرقانونی شدن حزب تودۀ ایران در ۱۳۲۷ش، به مسکو و سپس به لایپزیگ رفت و به فعالیت های سیاسی و پژوهشی خود ادامه داد. با، پیروزی انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷ش به ایران آمد. در ۱۳۶۲ همراه با دیگر سران حزب توده دستگیر شد. پس از چندی از زندان آزاد شد و درپی عمری تبلیغ مارکسیسم، تغییر عقیده داد و دستخوش تحول اساسی شد و کتاب کژراهه را که داستان تحول فکری اوست به رشتۀ تحریر درآورد (۱۳۶۶ش). آثار او در زمینۀ شعر کلاسیک و نو، قصه و رمان، تحقیقات ادبی و فلسفی، بررسی های لغوی و زبانی و فولکلوری و نوشته های سیاسی و اجتماعی متعدد و متنوع است. با اسامی مستعاری ازجمله پرویز شاد مطالبی می نوشت. از آثار اوست: بررسی هایی از جهان بینی و جنبش های اجتماعی در ایران (۱۳۴۸ش)؛ جامعۀ ایرانی در دوران رضاشاه (۱۳۵۶ش)؛ نوشته های فلسفی و اجتماعی؛ فروپاشی نظام سنتی و زایش سرمایه داری در ایران (۱۳۵۴ش)؛ ترانۀ خوابگوی (شعر) (۱۳۶۰ش)؛ پچپچۀ پاییز (شعر)؛ گئومات (نمایش نامه)؛ جستارهایی از تاریخ؛ کژراهه.

پیشنهاد کاربران

بپرس