طاهر وقایعنگار. [ هَِ رِ وَ ی ِ ن ِ ] ( اِخ ) وقایعنگار قمی. معروف به میرزا محمدطاهر وقایعنگار سلاطین صفویه در اواخر عصر شاه عباس و اوایل عصر شاه سلیمان که وی را سیدعبداﷲبن محمد آل ابوشبانه بحرانی در قصیده مفصلی مدح کرده است و این قصیده درسلافةالعصر آمده و در آن شاعر اشاره کرده که وی وقایعنگار بوده است چنانکه از این دو شعر مفهوم میشود: تدیر علینا من کؤس حدیثها عتیق سلاف راح یسنده الثغر کما اسندت فی العلم و الحلم و التقی احادیث من اﷲ ثم له الشکر.
( از الذریعه ج 4 ص 37 ).
رجوع به الذریعه ج 4 ص 89 و 219 و ج 3 ص 453 و ج 5 174 و 85 شود.