طالشان

لغت نامه دهخدا

طالشان. [ ل ِ ] ( اِ ) تالشان. چادر. و آن اصل کلمه طیلسان است : طالسان. معرب است و اصله تالشان. ( منتهی الارب ). رجوع به طالسان شود.

طالشان. [ ل ِ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان رشت در چهارهزارگزی جنوب باختری رشت کنار راه شوسه لاکان. جلگه. معتدل مرطوب. مالاریائی. با 128 تن سکنه. آب آن از استخر. محصول آن برنج و چای. شغل اهالی زراعت و مکاری. راه آن مالرو است در فصل خشکی اتومبیل میرود. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس