طالب بن ابی طالب

[ویکی فقه] آلِ ابی طالِب، عنوان خاندان ابوطالب بن عبدالمطّلب بن هاشم بن عبدمناف (د ح۶۱۹م) عموی پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله) و بزرگ ترین پشتیبان او تا دم مرگ می باشد. یکی از شخصیت های این خاندان طالب بن ابی طالب است.
طالب بن ابی طالب: (د ح۲ق/۶۲۳م)، بزرگ ترین فرزند ابوطالب که از زندگی وی آگهی دقیقی در دست نیست. تنها خبری که از او در تاریخ و رجال و انساب آمده، شرکت وی در جنگ بدر است که مشرکان او را اکراه به این جنگ بردند و او پس از شکست خوردن قریش ناپدید شد، زیرا در میان کشته شدگان و اسیران نبود و به مکه نیز بازنگشت.
ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۲۱، به کوشش احسان عباس، بیروت، دارصادر.
۱. ↑ ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۲۱، به کوشش احسان عباس، بیروت، دارصادر.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی طالب»، ج۱، ص۳۵۸.
...

[ویکی شیعه] طالب بن ابی طالب برادر امام علی(ع) و بزرگترین پسر ابوطالب و فاطمه بنت اسد. بنابر منابع وی ده سال از عقیل بن ابی طالب و سی سال از حضرت علی(ع) بزرگتر بود.
درباره زندگی طالب اطلاع چندانی در دست نیست. بنابر نقل منابع وی در هنگام غزوه بدر به اجبار از مکه به همراه قریشیان خارج شد؛ اما به واسطه صحبت یکی از قریشیان که گفت قلوب بنی هاشم با محمد(ص) است، به مکه بازگشت. برخی نیز گفته اند وی به مکه بازنگشت و به شام رفت. بنابر رجزی که از طالب در این جنگ نقل شده، وی دعا کرده است سپاهیان قریش از مسلمانان شکست بخورند. وی فرزندی نداشت.
بنابر روایتی از امام صادق(ع) وی مسلمان شد. جعفر مرتضی عاملی این روایت را، مرسله دانسته است.