طاق مینائی. [ ق ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه است از آسمان و روزگار و چرخ : عقل کل را آبگینه ریزه در پای اوفتادبس که سنگ تجربت برطاق مینائی زدم.سعدی.
