ضیاءالدین شهرزوری

دانشنامه عمومی

ضیاءُالدّین قاسم بن یحیی شهرزوری با لقب ابوالفضائل ( ۱۱۴۰ - ۱۲۰۳م ) ( نسب: قاسم بن یحیی بن عبدالله بن قاسم ) قاضی، محدث و فقیه شامی در سدهٔ ششم هجری بود که گرایش های صوفیانه داشت و شعر نیز سرود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
در ۱۱۴۰م/ ۵۳۴ق به گمان بسیار در دمشق زاده شد. [ ۲] نزد یوسف دمشقی در مدرسهٔ نظامیه بغداد فقه خواند و حدیث فراگرفت؛ سپس به دمشق بازگشت. هنگامی که عمویش قاضی کمال الدین ( محمد بن عبدالله بن قاسم ) در ۱۱۱۷م/ ۵۷۲ق درگذشت، او را به جانشینی در دادستانی ( قاضی القضات ) گماشت. اما دیری نپایید که صلاح الدین ایوبی او را به سفیری میان خود و خلیفهٔ بغداد گماشت. در این منصب، مدتی پس از درگذشت صلاح الدین بماند. [ ۲] در ۱۱۸۰م/ ۵۷۵ق، ضیاءالدین شهرزوری به دادستانی کل بغداد منصوب شد. [ ۲] این امر خوشایندش نبود، پس از اجازهٔ ناصر لدین الله، به شام برگشت. شهرزوری همچنین در موصل سپس حماة ساکن شد. در حماة نیز مدتی قاضی بود. همان جا در رجب ۵۹۹ق/ مارس یا آوریل ۱۲۰۳م درگذشت. [ ۲]
عکس ضیاءالدین شهرزوریعکس ضیاءالدین شهرزوریعکس ضیاءالدین شهرزوریعکس ضیاءالدین شهرزوریعکس ضیاءالدین شهرزوریعکس ضیاءالدین شهرزوری
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس