ضیاءالدین بن اثیر

دانشنامه عمومی

ضیاءالدین ابوالفتح، محمّد شیبانی شهرت یافته به ضیاءالدین بن اثیر همچنین ابن اثیر جَزَری ( ۱۱۶۵–۱۲۴۰م ) ادیب، زبان شناس، نویسنده و شاعر عراقی بود که به ویژه در برای اثرش المثل السائر آوازه دارد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در سال ۱۱۶۵م/ ۵۵۸ق در جزیره ابن عمر، کردستان ترکیه کنونی زاده شد و همان جا پرورش یافت. [ ۴] برای تحصیل همراه پدرش به موصل رفت. قرآن و احادیث را از حفظ نمود، همچنین زبان شناسی ( نحو و علم لغت ) و علوم ادبی ( علم بیان ) و بسیاری از اشعار را آموخت. بیشتر اهتمامش به اشعار ابوتمام، بحتری و متنبی بود. [ ۴]
در ۵۸۷ق با کمک قاضی فاضل به صلاح الدین ایوبی پیوست. پنج ماه در خدمت دولت او بود و سپس به نزد نورالدین، فرزند صلاح الدین رفت. [ ۴] زندگی او پس از این انتقال های بسیاری داشت. او رئیس دیوان آشنا در موصل شد. ضیاءالدین در جمادی الاول ۶۳۷ق در بغداد درگذشت. [ ۴]
• الوشی المرقوم فی حل المنظوم
• المثل السائر فی ادب الکاتب و الشاعر
• کتاب المعانی المخترعة فی صناعة الإنشاء
• دیوان ترسّل
• مؤنس الوحدة
• المفتاح المنشا فی صناعة الإنشا
عکس ضیاءالدین بن اثیرعکس ضیاءالدین بن اثیرعکس ضیاءالدین بن اثیرعکس ضیاءالدین بن اثیرعکس ضیاءالدین بن اثیرعکس ضیاءالدین بن اثیر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس