ضوطر

لغت نامه دهخدا

ضوطر. [ ض َ طَ ] ( ع ص ) ضبطر. ضبطار. مرد کلان جثه فربه ناکس بزرگ سرین. مرد شگرف بی خیر. ( منتهی الارب ). ج ، ضَیاطر، ضیاطرة، ضَیْطارون.

پیشنهاد کاربران

بپرس