ضروریه مطلقه با ممکنه خاصه شکل سوم

[ویکی فقه] ضروریه مطلقه با ممکنه خاصه شکل سوم، یکی از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل سوم است.
«قیاس مختلط»، قیاسی است که صغرا و کبرای آن از قضایای موجهه ترکیب یافته باشد. یکی از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل سوم عبارت است از: اختلاط قضیه ضروریه مطلقه (صغرا) با ممکنه خاصه (کبرا). مراد از ضروریه مطلقه، کاربرد عام آن است که شامل ضروریه ذاتیه و ضروریه ازلیه می شود.
تعیین جهت در شکل سوم
بر اساس یکی از قواعد تعیین جهت در نتایج شکل سوم، هر گاه کبرای قیاس، یکی از قضایای غیر وصفیه، یعنی غیر از دو مشروطه عامه و خاصه و دو عرفیه عامه و خاصه باشد، نتیجه از لحاظ جهت تابع کبراست؛ بنابراین، نتیجه قیاس مختلط از ضروریه مطلقه با ممکنه خاصه، همان ممکنه خاصه خواهد بود. مثال: هر انسانی بالضروره ناطق است و هیچ انسانی سنگ نیست بالامکان الخاص؛ پس بعضی ناطق ها سنگ نیستند بالامکان الخاص.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال المیزان.• حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
...