ضبیطر

لغت نامه دهخدا

ضبیطر. [ ض َ ب َ طَ ] ( ع ص ) ضِبطر. توانا. || فربه پرگوشت و گرداندام. || شیر قوی سخت. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس