ضبوء. [ ض ُ ] ( ع مص ) دوسیدن بزمین. ( منتهی الارب ). بزمین وادوسیدن. ( تاج المصادر ). || پنهان شدن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر ). || پنهان شدن تا بفریبد کسی را. || برآمدن و بلند شدن بسوی چیزی و پناه بردن به آن. || شرم داشتن از کسی. ( منتهی الارب ).
