ضباطه

لغت نامه دهخدا

( ضباطة ) ضباطة. [ ض َ طَ ] ( ع مص ) نگاه داشتن کسی یا چیزی را بهوش. || ضُبطت الارض ؛ باران باریده شد زمین. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس