ضباضب

لغت نامه دهخدا

ضباضب. [ ض ُ ض ِ ] ( ع ص ) دلیر پلیدزبان : رجل ضُباضب ؛ مردتوانا و قوی کوتاه بالا. پلیدزبان فربه. مرد چالاک توانا. ( منتهی الارب ). مرد کوتاه فربه. ( مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس