ضاغب

لغت نامه دهخدا

ضاغب. [ غ ِ ] ( ع ص ، اِ ) ضاغث. شخصی که جهت ترسانیدن کسی در پنهان آوازی مهیب و مخوف برزند تا شنونده خائف و بیمناک گردد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس