صنعت نفت و گاز در هندوستان به سال ۱۸۸۹ و کشف اوّلین مخازن نفت در نزدیکی شهر «دیگبوی» در ایالت «آسام» هند بازمی گردد. صنعت گاز طبیعی نیز در هندوستان در دهه ۱۹۶۰ میلادی و اکتشاف مخازن گاز در ایالات آسام و گجرات آغاز به کار نمود. تا پایان ۳۱ مارس ۲۰۱۵، تخمین زده می شود که ذخایر نفتی بالغ بر ۷۶۳٫۴۳ میلیون تن و ذخایر گاز طبیعی بالغ بر ۱۴۸۸٫۴۹ میلیارد مکعب باشد.
بیش از ۸۲٪ نیازهای نفتی هندوستان از طریق واردات خارجی تأمین می گردد که انتظار می رود تا پایان سال ۲۰۲۲ به کمک جایگزینی آن با استخراج داخلی سوخت های فسیلی، انرژی های تجدیدپذیر و سوخت اتانول بکر موجود در منطقه تا ۶۷٪ کاهش یابد. [ ۱] کشور هندوستان تا پایان سال ۲۰۱۵ با واردات ۱۶۳ میلیون تنی نفت خام ( شامل تمامی فراورده های نفت خام ) به عنوان چهارمین واردکننده نفت خام جهانی شناخته می شود. [ ۲]
اوّلین ذخایر نفتی در هندوستان در سال ۱۸۸۹ در نزدیکی شهر «دیگبوی» در ایالت آسام کشف گردید. [ ۳]
صنعت گاز طبیعی نیز در هندوستان در سال ۱۸۸۹ و با کشف مخازن گازی در ایالات آسام و گجرات آغاز گردید. اهمیّت گاز طبیعی در کشور، با اکتشاف ذخایر گازی در «باسین جنوبی» توسط سازمان «ONGC» در سال ۱۹۷۰ دو چندان گردید. [ ۴]
تا پایان ۳۱ مارس ۲۰۱۷، تخمین می رفت که ذخایر نقت خام هندوستان بالغ بر ۶۰۴٫۱۰ میلیون تن باشد که شاهد افتی ۲٫۷۶٪ نسبت به سال گذشته بود. بزرگترین ذخایر نفتی در سواحل غربی ( ۳۹٫۶۰٪ ) و ایالت آسام ( ۲۶٫۴۸٪ ) پیدا گردید. میزان منابع گاز طبیعی در هندوستان تا پایان ۳۱ مارس ۲۰۱۷ چیزی در حدود ۱۲۲۷٫۴۰ میلیون متر مکعب برآورد می گردد که نسبت به سال پیشین ۵٫۰۸٪ افزایش داشته است. بزرگترین ذخایر گاز طبیعی نیز در سواحل شرقی ( ۳۹٫۳۷٪ ) و سواحل غربی ( ۲۳٫۴۴٪ ) یافت می شود. [ ۵]
ذخایر راهبردی نفت خام هندوستان ( ISPR ) به ذخایر اضطراری سوخت بالغ بر ۵ میلیون متریک تن نفت خام برای مصرف ۱۰ روزه کشور گفته می شود که توسط سازمان ذخایر راهبردی نفت خام مدیریت می شود. [ ۶] [ ۷] [ ۸]
انباشته راهبردی نفت خام در مخازن زیرزمینی واقع در «منگلور»، «ویسکاپاتنام» و «پادور» نگهداری می شود تا در صورت نیاز به سرعت تصفیه به پالایشگاه ها انتقال یابد. این ذخایر راهبردی به منظور پیشگیری از بروز اختلالات و هرگونه تقطیع احتمالی در تأمین انرژی از طرف دولت تعبیه گشته اند. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیش از ۸۲٪ نیازهای نفتی هندوستان از طریق واردات خارجی تأمین می گردد که انتظار می رود تا پایان سال ۲۰۲۲ به کمک جایگزینی آن با استخراج داخلی سوخت های فسیلی، انرژی های تجدیدپذیر و سوخت اتانول بکر موجود در منطقه تا ۶۷٪ کاهش یابد. [ ۱] کشور هندوستان تا پایان سال ۲۰۱۵ با واردات ۱۶۳ میلیون تنی نفت خام ( شامل تمامی فراورده های نفت خام ) به عنوان چهارمین واردکننده نفت خام جهانی شناخته می شود. [ ۲]
اوّلین ذخایر نفتی در هندوستان در سال ۱۸۸۹ در نزدیکی شهر «دیگبوی» در ایالت آسام کشف گردید. [ ۳]
صنعت گاز طبیعی نیز در هندوستان در سال ۱۸۸۹ و با کشف مخازن گازی در ایالات آسام و گجرات آغاز گردید. اهمیّت گاز طبیعی در کشور، با اکتشاف ذخایر گازی در «باسین جنوبی» توسط سازمان «ONGC» در سال ۱۹۷۰ دو چندان گردید. [ ۴]
تا پایان ۳۱ مارس ۲۰۱۷، تخمین می رفت که ذخایر نقت خام هندوستان بالغ بر ۶۰۴٫۱۰ میلیون تن باشد که شاهد افتی ۲٫۷۶٪ نسبت به سال گذشته بود. بزرگترین ذخایر نفتی در سواحل غربی ( ۳۹٫۶۰٪ ) و ایالت آسام ( ۲۶٫۴۸٪ ) پیدا گردید. میزان منابع گاز طبیعی در هندوستان تا پایان ۳۱ مارس ۲۰۱۷ چیزی در حدود ۱۲۲۷٫۴۰ میلیون متر مکعب برآورد می گردد که نسبت به سال پیشین ۵٫۰۸٪ افزایش داشته است. بزرگترین ذخایر گاز طبیعی نیز در سواحل شرقی ( ۳۹٫۳۷٪ ) و سواحل غربی ( ۲۳٫۴۴٪ ) یافت می شود. [ ۵]
ذخایر راهبردی نفت خام هندوستان ( ISPR ) به ذخایر اضطراری سوخت بالغ بر ۵ میلیون متریک تن نفت خام برای مصرف ۱۰ روزه کشور گفته می شود که توسط سازمان ذخایر راهبردی نفت خام مدیریت می شود. [ ۶] [ ۷] [ ۸]
انباشته راهبردی نفت خام در مخازن زیرزمینی واقع در «منگلور»، «ویسکاپاتنام» و «پادور» نگهداری می شود تا در صورت نیاز به سرعت تصفیه به پالایشگاه ها انتقال یابد. این ذخایر راهبردی به منظور پیشگیری از بروز اختلالات و هرگونه تقطیع احتمالی در تأمین انرژی از طرف دولت تعبیه گشته اند. [ ۹]
wiki: صنعت نفت و گاز هندوستان