[ویکی فقه] اَفْوَه اَوْدی، صلائة بن عمرو، شاعر یمنی دوران جاهلی می باشد.
مأخذ عمده زندگی او، همان چند روایتی است که ابوالفرج اصفهانی در اغانی آورده، اما قطعات و ابیات پراکنده او را در آثار پیش از اغانی، چون الحیوان و البیان جاحظ، یا عیون الاخبار و الشعر و الشعراء ابن قتیبه می توان یافت. کنیه اش ابوربیعه بود و از آنجا که لبانی درشت و دندان هایی نمایان داشت «اَفْوَه» لقب یافت.
ابن قتیبه عبدالله، الشعر و الشعرا، ج۱، ص۵۹، به کوشش مصطفی سقا، قاهره، ۱۳۵۰ق /۱۹۳۲م.
پدرش عمرو بن مالک «فارس الشوهاء»
عباسی عبدالرحیم، معاهد التنصیص، ج۱، ص۱۰۷، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، ۱۹۴۱م.
برخی او را در شمار نخستین شاعران عرب پیش از امرؤالقیس، مُهَلهِل، اَبرَص، مُرَقَّش اکبر و عمرو بن قَمیئه و حتی معاصر حضرت عیسی (علیه السلام) نهاده اند.
سیوطی، المزهر، ج۲، ص۴۷۷، به کوشش محمدابوالفضل ابراهیم و دیگران، بیروت، ۱۹۸۶م.
...
مأخذ عمده زندگی او، همان چند روایتی است که ابوالفرج اصفهانی در اغانی آورده، اما قطعات و ابیات پراکنده او را در آثار پیش از اغانی، چون الحیوان و البیان جاحظ، یا عیون الاخبار و الشعر و الشعراء ابن قتیبه می توان یافت. کنیه اش ابوربیعه بود و از آنجا که لبانی درشت و دندان هایی نمایان داشت «اَفْوَه» لقب یافت.
ابن قتیبه عبدالله، الشعر و الشعرا، ج۱، ص۵۹، به کوشش مصطفی سقا، قاهره، ۱۳۵۰ق /۱۹۳۲م.
پدرش عمرو بن مالک «فارس الشوهاء»
عباسی عبدالرحیم، معاهد التنصیص، ج۱، ص۱۰۷، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، ۱۹۴۱م.
برخی او را در شمار نخستین شاعران عرب پیش از امرؤالقیس، مُهَلهِل، اَبرَص، مُرَقَّش اکبر و عمرو بن قَمیئه و حتی معاصر حضرت عیسی (علیه السلام) نهاده اند.
سیوطی، المزهر، ج۲، ص۴۷۷، به کوشش محمدابوالفضل ابراهیم و دیگران، بیروت، ۱۹۸۶م.
...
wikifeqh: افوه افوی