صفحهٔ طلایی وویجر ( به انگلیسی: Voyager Golden Record ) ، نسخه ای از ۲ صفحهٔ فونوگرافی است که در فضاپیماهای وویجر ( وویجر ۱ و وویجر ۲ ) که در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شدند قرار داده شده است. این صفحه ها شامل نگاره ها و آواهایی هستند که برای نشان دادن گوناگونی زندگی و فرهنگ های زمینی برای موجودات هوشمند فضایی ساخته شده اند. فضاپیماهای وویجر به سمت ستارهٔ مشخصی فرستاده نشده بودند، هرچند وویجر ۱ به سوی ستارهٔ اِی سی+۷۹ ۳۸۸۸ در حرکت است که در فاصلهٔ ۱۷٫۶ ساعت نوری از زمین قرار دارد؛ وویجر ۱ در حدود ۴۰٬۰۰۰ سال دیگر به منظومهٔ این ستاره می رسد. [ ۱]
با توجه به اندازهٔ بسیار کوچک این کاوشگرها و وسعت فضای میان ستاره ای، امکان برخورد تمدنی فرازمینی با آن ها بسیار اندک است. ادامهٔ پخش امواج الکترومغناطیسی این کاوشگرها نیز در آینده ای نه چندان دور متوقف خواهد شد.
کارل سیگن یادآور شده که: «این صفحه ها تنها هنگامی نمایش داده خواهند شد که تمدنی پیشرفته و میان ستاره ای آن ها را پیدا کند. اما در هر حال، پرتاب این بطری در میان اقیانوس فضایی حرف های امیدوارکننده ای برای زندگی در این سیاره دارد. »[ ۲] بنابراین بهتر است به این صفحه ها به عنوان کپسول زمان یا نماد یک اندیشه نگاه شود تا تلاشی جدی برای ارتباط با زندگی فرازمینی.
محتویات این صفحات توسط کمیته ای به ریاست کارل سیگن از دانشگاه کرنل برای ناسا انتخاب شدند. سیگن و تیمش، ۱۱۶ نگاره و آواهای طبیعی شامل موج آب، آذرخش و حیوانات ( شامل صدای پرندگان و نهنگ ها ) را گردآوری کردند. قطعات موسیقی از فرهنگ ها و زمان های گوناگون شامل قطعاتی از باخ، بتهوون، استراوینسکی، موزارت، موسیقی فولکلور و موسیقی محلی آذربایجان، و عبارت سلام به ۵۶ زبان گوناگون ( ۵۵ زبان باستانی و جدید به همراه زبان اسپرانتو ) و پیام چاپ شده از رئیس جمهور جیمی کارتر و نیز دبیرکل سازمان ملل متحد در آن زمان، کورت والدهایم، در این صفحات جایگذاری شده اند. متن پیام فارسی در صفحهٔ طلایی وویجر چنین است:
روش خواندن محتویات صفحات طلایی وویجر بر روی پوشش این صفحات با اشکال ساده ای بیان به نمایش درآمده اند. در بالا سمت چپ این پوشش، مکان درست برای خواندن صفحه از ابتدا نمایش داده شده و به دور آن نرخ سرعت خواندن صفحه به باینری درج شده است؛ این میزان برابر ۳٫۶ ثانیه است که در واحد ۰٫۷ میلیونم ثانیه بیان شده که زمان لازم برای انتقال یک اتم هیدروژن است. این نگاره نشان می دهد که صفحه را باید از بیرون به سمت داخل خواند. پایین آن نیز نمای کناری صفحه به نمایش درآمده و به باینری، مدت زمان لازم برای خواندن یک طرف صفحه ( حدود یک ساعت ) نوشته شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا توجه به اندازهٔ بسیار کوچک این کاوشگرها و وسعت فضای میان ستاره ای، امکان برخورد تمدنی فرازمینی با آن ها بسیار اندک است. ادامهٔ پخش امواج الکترومغناطیسی این کاوشگرها نیز در آینده ای نه چندان دور متوقف خواهد شد.
کارل سیگن یادآور شده که: «این صفحه ها تنها هنگامی نمایش داده خواهند شد که تمدنی پیشرفته و میان ستاره ای آن ها را پیدا کند. اما در هر حال، پرتاب این بطری در میان اقیانوس فضایی حرف های امیدوارکننده ای برای زندگی در این سیاره دارد. »[ ۲] بنابراین بهتر است به این صفحه ها به عنوان کپسول زمان یا نماد یک اندیشه نگاه شود تا تلاشی جدی برای ارتباط با زندگی فرازمینی.
محتویات این صفحات توسط کمیته ای به ریاست کارل سیگن از دانشگاه کرنل برای ناسا انتخاب شدند. سیگن و تیمش، ۱۱۶ نگاره و آواهای طبیعی شامل موج آب، آذرخش و حیوانات ( شامل صدای پرندگان و نهنگ ها ) را گردآوری کردند. قطعات موسیقی از فرهنگ ها و زمان های گوناگون شامل قطعاتی از باخ، بتهوون، استراوینسکی، موزارت، موسیقی فولکلور و موسیقی محلی آذربایجان، و عبارت سلام به ۵۶ زبان گوناگون ( ۵۵ زبان باستانی و جدید به همراه زبان اسپرانتو ) و پیام چاپ شده از رئیس جمهور جیمی کارتر و نیز دبیرکل سازمان ملل متحد در آن زمان، کورت والدهایم، در این صفحات جایگذاری شده اند. متن پیام فارسی در صفحهٔ طلایی وویجر چنین است:
روش خواندن محتویات صفحات طلایی وویجر بر روی پوشش این صفحات با اشکال ساده ای بیان به نمایش درآمده اند. در بالا سمت چپ این پوشش، مکان درست برای خواندن صفحه از ابتدا نمایش داده شده و به دور آن نرخ سرعت خواندن صفحه به باینری درج شده است؛ این میزان برابر ۳٫۶ ثانیه است که در واحد ۰٫۷ میلیونم ثانیه بیان شده که زمان لازم برای انتقال یک اتم هیدروژن است. این نگاره نشان می دهد که صفحه را باید از بیرون به سمت داخل خواند. پایین آن نیز نمای کناری صفحه به نمایش درآمده و به باینری، مدت زمان لازم برای خواندن یک طرف صفحه ( حدود یک ساعت ) نوشته شده است.
wiki: صفحه طلایی وویجر