صفت جهر

[ویکی فقه] صفت جهر به بلندی صدای حنجره ناشی از ارتعاش تارهای صوتی اطلاق می شود و یکی از صفات اصلی حروف می باشد.
«جهر» در لغت به معنای آشکار بودن و آواز بلند و در اصطلاح تجوید عبارت است از بلندی صدای حنجره در نتیجه ارتعاش تارهای صوتی هنگام ادای حرف.
ویژگی حروف دارای صفت جهر
حروف دارای صفت جهر را حروف «مجهوره» می گویند. در این حروف، به دلیل قوت حرف در ذات و اعتماد زیاد بر مخرج ادا، نفس هنگام تلفظ قطع می شود و در نتیجه آوایی بلند شنیده می شود؛ مانند: اض، حق و….
نکته
صفت «جهر» در مقابل صفت «همس» از جمله صفات اصلی یا متضاد حروف به شمار می آید.
عناوین مرتبط
...