صفت اصمات

[ویکی فقه] صفت اصمات به صفت عامل سنگین ادا شدن حرف اطلاق می شود و یکی از صفات اصلی حروف می باشد.
«اصمات» در لغت به معنای ساکت کردن و در اصطلاح تجوید عبارت است امتناع متکلم از تلفظ به کلمه ای چهار یا پنج حرفی که همگی دارای صفت اصمات بوده و هیچ یک از حروف مذلقه در آن نباشد.
توضیح
صفت اصمات در مقابل صفت اذلاق ، یکی از صفات اصلی یا متضاد حروف است که لفظ واجد این صفت، هنگام تلفظ، سنگین و سخت ادا می شود. حروف دارای این ویژگی را «مصمته» گویند؛ مانند: ع، غ، ق، و….
عناوین مرتبط
...