صَرفی کشمیری، یعقوب (سِرینِگَر ۹۲۸ـ۱۰۰۳ق)
ادیب، صوفی و شاعر فارسی گوی هندوستانی. در ۹۴۷ق از کشمیر به سمرقند رفت و در آن جا به حلقۀ مریدان شیخ کمال الدین حسین خوارزمی پیوست و مدتی بعد از او اجازۀ ارشاد گرفت. بسیار سفر کرد و در هر شهری به دیدار مشایخ آن جا می رفت. سرانجام به کشمیر بازگشت و به تعلیم وتربیت مریدان خود پرداخت. در فتحپور با شیخ سلیم فتحپور چشتی آشنا شد و به طریقۀ چشتیه گروید. در دربار همایون و اکبر گورکانی احترام بسیار داشت. فانی کشمیری از شاگردان او بود. نخستین شاعر پارسی گوی کشمیری است که به اقتفای نظامی گنجوی پرداخته است. از آثارش: خمسه ای دربردارندۀ مثنوی های مسلک الاخیار، لیلی و مجنون، وامق و عذرا (لکنو، ۱۳۱۸ق)، مغازی النبی (لاهور، ۱۸۷۹) و مقالات مرشد به پیروی از خمسۀ نظامی گنجوی؛ روایح به نظم و نثر در عرفان و سلوک (لاهور، ۱۳۲۳ق)؛ دیوان اشعار؛ انوارالاذکار؛ تحفة الشعرا در عروض و قافیه؛ مناقب الاولیا؛ مناسک حج؛ کنزالجواهر در فن معما.
ادیب، صوفی و شاعر فارسی گوی هندوستانی. در ۹۴۷ق از کشمیر به سمرقند رفت و در آن جا به حلقۀ مریدان شیخ کمال الدین حسین خوارزمی پیوست و مدتی بعد از او اجازۀ ارشاد گرفت. بسیار سفر کرد و در هر شهری به دیدار مشایخ آن جا می رفت. سرانجام به کشمیر بازگشت و به تعلیم وتربیت مریدان خود پرداخت. در فتحپور با شیخ سلیم فتحپور چشتی آشنا شد و به طریقۀ چشتیه گروید. در دربار همایون و اکبر گورکانی احترام بسیار داشت. فانی کشمیری از شاگردان او بود. نخستین شاعر پارسی گوی کشمیری است که به اقتفای نظامی گنجوی پرداخته است. از آثارش: خمسه ای دربردارندۀ مثنوی های مسلک الاخیار، لیلی و مجنون، وامق و عذرا (لکنو، ۱۳۱۸ق)، مغازی النبی (لاهور، ۱۸۷۹) و مقالات مرشد به پیروی از خمسۀ نظامی گنجوی؛ روایح به نظم و نثر در عرفان و سلوک (لاهور، ۱۳۲۳ق)؛ دیوان اشعار؛ انوارالاذکار؛ تحفة الشعرا در عروض و قافیه؛ مناقب الاولیا؛ مناسک حج؛ کنزالجواهر در فن معما.