صدیقی غلامحسین

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] دکتر غلامحسین صدیقی، جامعه شناس و سیاستمدار در 12 آذرماه 1284ش، در محله سرچشمه تهران به دنیا آمد. پدر او حسین صدیقی، ملقب به اعتضاد دفتر، از اهالی ناحیه نور مازندران بود.
غلامحسین تحصیلات ابتدایی و بخشی از تحصیلات متوسطه را در مدرسه اقدسیه گذراند و نیز در مدرسه آلیانس فرانسه، به فرا گرفتن زبان فرانسه پرداخت. سپس به دبیرستان دارالفنون رفت و سال های آخر متوسطه را در آن مدرسه تحصیل کرد و دیپلم گرفت.
در شهریور ماه 1308ش همراه با دومین گروه دانشجویان اعزامی از سوی وزارت معارف، به فرانسه رفت و در دانشسرای مقدماتی شهر آنگولم به تحصیل پرداخت و در تیرماه 1311ش به اخذ باکالورا موفق گردید.
وی در بهار 1314ش از دانشسرای عالی سن کلو در حومه پاریس فارغ التحصیل شد و در رشته فلسفه، به اخذ پنج دانشنامه عالی (روانشناسی، روان شناسی کودک، آموزش و پرورش، اخلاق و جامعه شناسی و تاریخ ادیان) نایل گردید.
او در اسفند 1316ش به اخذ درجه دکترا از دانشگاه پاریس توفیق یافت. رساله او تحت عنوان «جنبش های دینی در قرون دوم و سوم هجری» با درجه ممتاز پذیرفته شد. وی در فروردین 1317ش به ایران بازگشت و بلافاصله به سمت دانشیار در دانشگاه تهران مشغول کار شد.
وی در فروردین 1322ش، به رتبه استادی ارتقا یافت و در بهمن ماه 1323ش به مدیریت کل دبیرخانه دانشگاه تهران منصوب شد.

دانشنامه آزاد فارسی

صَدیقی، غلام حسین (تهران ۱۲۸۴ـ ۱۳۷۰ش)
صَدیقی، غلام حسین
جامعه شناس ایرانی و از رجال دوران پهلوی. پس از دورۀ دبیرستان، جزو محصّلان اعزامی به اروپا بود و از دانشگاه پاریس، دانشنامۀ دکتری گرفت. در بازگشت به ایران، به تدریس در دانشکدۀ ادبیات تهران پرداخت. در حکومت محمد مصدق، دارای سِمت های وزارت پست و تلگراف، نیابت نخست وزیری و وزارت کشور بود. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش دستگیر و زندانی شد و در دادگاه نظامی با شجاعت و صراحت از مصدق و سیاست های او دفاع کرد. پس از آزادی از زندان، با همکاری احسان نراقی، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی و سپس گروه آموزشی علوم اجتماعی را در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بنیاد گذاشت. در ۱۳۵۲ش، استاد ممتاز دانشگاه تهران شد. از آثار اوست: تصحیح ترجمۀ معراج نامه (ابن سینا)؛ ترجمۀ رسالۀ تشریح اعضا (ابن سینا)؛ ترجمۀ ظفرنامه (ابن سینا)؛ جنبش های دینی ایران در قرن های دوم و سوم هجری، که رسالۀ دکتری او به فرانسه بوده و به فارسی ترجمه شده است (۱۳۷۵ش)؛ تصحیح قراضۀ طبیعیات (۱۳۷۳ق).

پیشنهاد کاربران

بپرس