صدرالدین خان ازرده دهلوی

[ویکی فقه] صدرالدین خان آزرده دهلوی. آزُرْده دِهْلَوی، (یا کَشْمیری)، صدرالدّین خان، پسر لطف الله کشمیری (۱۲۰۴-۱۲۸۵ق/۱۷۹۰-۱۸۶۸م)، مفتی ، شاعر و نویسنده اردو است.
در دهلی زاده شد، نزد شاه عبدالعزیز و شاه عبدالقادر قرآن و حدیث و فقه ، و نزد فضل امام خیرآبادی، منطق و فلسفه آموخت و در خوشنویسی شاگرد بهادرشاه ظفر بود.
مفتی دهلی
در ۱۲۶۰ق/۱۸۴۴م از سوی حاکمان انگلیسی مفتی دهلی شد و مقام صدرالصدوری گرفت
رحمان علی صاحب، تذکره علمای هند، ص۹۳، لکهنو، ۱۳۳۲ق.
کسانی چون یوسف علی خان فرمانروای رامپور، نواب صدیق حسن خان بهوپالی، فقیرمحمد لاهوری (نویسنده حقایق الحنفیه)، مولانا ابوالخیر پدر ابوالکلام آزاد، مولوی ظهورعلی (ظهور) شمس الشعراء ، مولوی محمدقاسم نانوتولی، مولوی رشید گنگوهی و سرسیداحمدخان از شاگردان او بودند.
احمد، مختارالدین، تذکره آزرده، ص۱۲، کراچی، انجمن ترقی اردو، ۱۹۷۴م، مقدمه.
...