صحرای سیاه

دانشنامه عمومی

صحرای سیاه (مصر). صحرای سیاه ( عربی: ‏الصحراء السوداء ) منطقه ای از تپه های آتشفشانی شکل و با فاصله زیاد بین تپه ها است که در طول حدود ۳۰ کیلومتر ( ۱۹ مایل ) در غرب مصر بین صحرای سفید در جنوب و واحات البحریه در شمال گسترش یافته است. بیشتر تپه های آن با طاقچه های بازالت پوشیده شده اند که رنگ سیاه خاصی به آن ها می دهد. [ ۱] [ ۲]
تپه های صحرای سیاه، تا ۱۰۰ متر ( ۳۲۸ فوت ) ارتفاع دارند که از نظر اندازه، ترکیب، ارتفاع و شکل متفاوت هستند، زیرا برخی تیره هستند که از کوارتزیت آهن تشکیل شده اند، در حالی که برخی دیگر بیشتر مایل به قرمز هستند زیرا سنگ های سطح آن از ماسه سنگ آهن تشکیل شده است. در حومه صحرای سیاه تپه های آتشفشانی وجود دارد که فوران آتشفشانی تیره دولریت را اثبات می کند که قدمت آن به دوره ژوراسیک ۱۸۰ میلیون سال پیش بازمی گردد. [ ۳]
بقایای بوته ها و جنگل های فسیل شده در صحرای سیاه نشان می دهد زمانی گیاهان در آنجا رشد می کردند. [ ۴]
پس از کشف یک اسکلت دایناسور بزرگ در مرزهای خود، صحرای سیاه از سال ۲۰۱۰ به عنوان ذخیره گاه طبیعی اعلام شد.
عکس صحرای سیاه (مصر)عکس صحرای سیاه (مصر)عکس صحرای سیاه (مصر)عکس صحرای سیاه (مصر)عکس صحرای سیاه (مصر)عکس صحرای سیاه (مصر)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس