[ویکی نور] صافی در شرح کافی اثر ملّا خلیل بن غازی القزوینی می باشد که شرحی برکتاب کافی شیخ کلینی در قرن 11 ق به زبان فارسی و در دو جلد در سال 1064ق به درخواست شاه عباس دوم صفوی می باشد.
کتاب را در عرض مدّت بیست سال در 34 جلد به اتمام رسانیده و تاریخ اتمام مجلّد اوّل محرّم 1066ق و اتمام جلد آخر که شرح روضه ی کافی است، 1084ق می باشد.
تسمیه این شرح به نام «صافی» هر چند که در طلیعه گفتار مصنّف در جزء اوّل آن، چندان صریح و واضح نمی باشد، لکن در ابتدای شرح قسم فروع از کافی، مصنّف به این عنوان تصریح کرده و از این شرح به عنوان «صافی شرح کافی» یاد نموده است.
مرحوم آقا بزرگ تهرانی نیز در سه موضع از الذریعة، از این شرح به نام «صافی» نام برده و به ترجمه آن پرداخته است. و همچنین در سایر کتاب تراجم و فهارس نیز به همین عنوان، نام برده شده است؛ و به همین دلیل بوده که در چاپ حجری این کتاب هم که در لکهنو سال 1323 منتشر شده، به همین عنوان، نامگذاری شده است، هر چند که در برخی از نسخه این شرح، با عنوان «صافی گنجینه شا» یا مطلق «گنجینه شا» از آن نام برده اند، که از آن جمله است نسخه موجود در مدرسه گلپایگانی به شماره (/86 26) که به خطّ جعفر بن غازی می باشد؛ وی در پایان نسخه از این شرح به عنوان «گنجینه شا» یاد کرده است و گویا منشأ اشتباه وی، تعبیر مصنّف در ابتدای جزء اوّل این شرح بوده که خطبه خود را با عبارت «فتح صافی گنجینه شا شرح کافی...» شروع کرده است.
کتاب با یادداشتی از دبیر کنگره بین المللی شیخ، آقای مهدی مهریزی آغاز می گردد و بعد از آن محقق کتاب طی 80 صفحه در 11 فصل به بررسی زندگی، افکار و آثار مؤلف و هم چنین به بررسی نسخه خطی صافی و تحریر مختلف آن و روش تصحیح این اثر پرداخته است. که بعد از این مطالب شرح کتاب کافی با آوردن تمام متن کافی به همراه سلسله سند آن توسط شارح محترم آغاز می گردد.
کتاب را در عرض مدّت بیست سال در 34 جلد به اتمام رسانیده و تاریخ اتمام مجلّد اوّل محرّم 1066ق و اتمام جلد آخر که شرح روضه ی کافی است، 1084ق می باشد.
تسمیه این شرح به نام «صافی» هر چند که در طلیعه گفتار مصنّف در جزء اوّل آن، چندان صریح و واضح نمی باشد، لکن در ابتدای شرح قسم فروع از کافی، مصنّف به این عنوان تصریح کرده و از این شرح به عنوان «صافی شرح کافی» یاد نموده است.
مرحوم آقا بزرگ تهرانی نیز در سه موضع از الذریعة، از این شرح به نام «صافی» نام برده و به ترجمه آن پرداخته است. و همچنین در سایر کتاب تراجم و فهارس نیز به همین عنوان، نام برده شده است؛ و به همین دلیل بوده که در چاپ حجری این کتاب هم که در لکهنو سال 1323 منتشر شده، به همین عنوان، نامگذاری شده است، هر چند که در برخی از نسخه این شرح، با عنوان «صافی گنجینه شا» یا مطلق «گنجینه شا» از آن نام برده اند، که از آن جمله است نسخه موجود در مدرسه گلپایگانی به شماره (/86 26) که به خطّ جعفر بن غازی می باشد؛ وی در پایان نسخه از این شرح به عنوان «گنجینه شا» یاد کرده است و گویا منشأ اشتباه وی، تعبیر مصنّف در ابتدای جزء اوّل این شرح بوده که خطبه خود را با عبارت «فتح صافی گنجینه شا شرح کافی...» شروع کرده است.
کتاب با یادداشتی از دبیر کنگره بین المللی شیخ، آقای مهدی مهریزی آغاز می گردد و بعد از آن محقق کتاب طی 80 صفحه در 11 فصل به بررسی زندگی، افکار و آثار مؤلف و هم چنین به بررسی نسخه خطی صافی و تحریر مختلف آن و روش تصحیح این اثر پرداخته است. که بعد از این مطالب شرح کتاب کافی با آوردن تمام متن کافی به همراه سلسله سند آن توسط شارح محترم آغاز می گردد.
wikinoor: صافی_در_شرح_کافی
[ویکی فقه] صافی در شرح کافی (کتاب). صافی در شرح کافی اثر ملا خلیل بن غازی القزوینی می باشد که شرحی برکتاب کافی شیخ کلینی در قرن ۱۱ ق به زبان فارسی و در دو جلد در سال ۱۰۶۴ ق به درخواست شاه عباس دوم صفوی می باشد. کتاب را در عرض مدت بیست سال در ۳۴ جلد به اتمام رسانیده و تاریخ اتمام مجلد اول محرم ۱۰۶۶ ق و اتمام جلد آخر که شرح روضه کافی است، ۱۰۸۴ ق می باشد.
تسمیه این شرح به نام «صافی» هر چند که در طلیعه گفتار مصنف در جزء اول آن، چندان صریح و واضح نمی باشد، لکن در ابتدای شرح قسم فروع از کافی، مصنف به این عنوان تصریح کرده و از این شرح به عنوان «صافی شرح کافی» یاد نموده است. مرحوم آقا بزرگ تهرانی نیز در سه موضع از الذریعة، از این شرح به نام «صافی» نام برده و به ترجمه آن پرداخته است. و همچنین در سایر کتاب تراجم و فهارس نیز به همین عنوان، نام برده شده است؛ و به همین دلیل بوده که در چاپ حجری این کتاب هم که در لکهنو سال ۱۳۲۳ منتشر شده، به همین عنوان، نامگذاری شده است، هر چند که در برخی از نسخه این شرح، با عنوان «صافی گنجینه شا» یا مطلق «گنجینه شا» از آن نام برده اند، که از آن جمله است نسخه موجود در مدرسه گلپایگانی به شماره (۸۶/ ۲۶) که به خط جعفر بن غازی می باشد؛ وی در پایان نسخه از این شرح به عنوان «گنجینه شا» یاد کرده است و گویا منشا اشتباه وی، تعبیر مصنف در ابتدای جزء اول این شرح بوده که خطبه خود را با عبارت «فتح صافی گنجینه شا شرح کافی...» شروع کرده است.
ساختار کتاب
کتاب با یادداشتی از دبیر کنگره بین المللی شیخ، آقای مهدی مهریزی آغاز می گردد و بعد از آن محقق کتاب طی ۸۰ صفحه در ۱۱ فصل به بررسی زندگی، افکار و آثار مؤلف و هم چنین به بررسی نسخه خطی صافی و تحریر مختلف آن و روش تصحیح این اثر پرداخته است. که بعد از این مطالب شرح کتاب کافی با آوردن تمام متن کافی به همراه سلسله سند آن توسط شارح محترم آغاز می گردد. شارح در این کتاب با آوردن کلمه ی اصل در ابتدای متن کافی و کلمه ی شرح در ابتدای توضیحات خود، به این کتاب سامان داده است. از آنجا که، ملاخلیل، نماینده افکار خاصی می باشد، در صافی، همچون سایر آثارش، گاه به تندی با مجتهدان و فلاسفه برخورد کرده و قلمش از انصاف خارج شده و نسبت ناروایی به آنها می دهد. به یقین چاپ این اثر به معنای دفاع از این گونه سخنان و افکار نیست، بلکه تنها به نمایش گذاشتن اندیشه شخصیتی است که در عصر خود، تاثیرگذار بوده و همواره آراء او مورد نقد و بررسی اندیشمندان و عالمان دیگر بوده و هست. ملا خلیل به شرح تمام کافی پرداخته است و اما اکنون به عنوان نمونه، به چاپ بخشی از شرح اصول کافی اقدام شده تا در زمانی دیگر به تصحیح و چاپ ادامه آن پرداخته شود و طبق برآورد ابتدایی، چاپ تمام صافی افزون بر ۳۰ جلد خواهد شد.
ویژگی صافی بر سایر شروح
گرچه در شرح کل یا بخشی از کافی، عالمان آثار متعددی را خلق کرده اند. اما دو ویژگی «صافی» را از سایر شروح ممتاز ساخته است: اول: «صافی» اولین و یا به تعبیر دقیق تر، تنها اثری است که به زبان فارسی به شرح احادیث کافی پرداخته است. و تاکنون اثر دیگری به زبان فارسی در شرح کافی یافت نشده است، گرچه چندین ترجمه از بخش اصول و روضه کافی وجود دارد. دوم: شارح به شرح اصول و روضه کافی اکتفا نکرده، بلکه تمام سه بخش کافی را شرح نموده است. اکثر شرح ها، حاشیه ها و تعلیقه های کافی به بررسی بخش اصول کافی پرداخته اند و بخشی از آنها حتی تمام اصول کافی را نیز در بر نمی گیرد. و تنها یک یا چند کتاب از اصول کافی را شامل است. و یا تنها به روضه کافی پرداخته اند و یا بخشی از فروع کافی را شرح کرده اند. و غیر از «صافی» تنها یک شرح کامل بر کافی وجود دارد که آن هم «مرآة العقول» علامه محمدباقر مجلسی است. و این مساله، خود اهمیت «صافی» را دو چندان می کند. به جهت همین دو ویژگی است که «صافی» یکی از پر نسخه ترین آثار در زمینه شرح حدیث است و حتی تعداد نسخه خطی آن از مرآة العقول نیز به مراتب بیشتر است. تاکنون قریب به پانصد دست نویس از آن در ایران شناسایی شده است که در بین آن نسخه سلطنتی و تزیینی بسیاری نیز وجود دارد، در حالی که از مرآة العقول حداکثر ۷۰ نسخه خطی در ایران شناسایی شده است. بر این شرح، حاشیه ای توسط شارح، مولی محمدباقر بن غازی قزوینی نگاشته شده است که صاحب ذریعه و صاحب کتاب اعیان الشیعة از آن یاد کرده اند.
روش تحقیق
...
تسمیه این شرح به نام «صافی» هر چند که در طلیعه گفتار مصنف در جزء اول آن، چندان صریح و واضح نمی باشد، لکن در ابتدای شرح قسم فروع از کافی، مصنف به این عنوان تصریح کرده و از این شرح به عنوان «صافی شرح کافی» یاد نموده است. مرحوم آقا بزرگ تهرانی نیز در سه موضع از الذریعة، از این شرح به نام «صافی» نام برده و به ترجمه آن پرداخته است. و همچنین در سایر کتاب تراجم و فهارس نیز به همین عنوان، نام برده شده است؛ و به همین دلیل بوده که در چاپ حجری این کتاب هم که در لکهنو سال ۱۳۲۳ منتشر شده، به همین عنوان، نامگذاری شده است، هر چند که در برخی از نسخه این شرح، با عنوان «صافی گنجینه شا» یا مطلق «گنجینه شا» از آن نام برده اند، که از آن جمله است نسخه موجود در مدرسه گلپایگانی به شماره (۸۶/ ۲۶) که به خط جعفر بن غازی می باشد؛ وی در پایان نسخه از این شرح به عنوان «گنجینه شا» یاد کرده است و گویا منشا اشتباه وی، تعبیر مصنف در ابتدای جزء اول این شرح بوده که خطبه خود را با عبارت «فتح صافی گنجینه شا شرح کافی...» شروع کرده است.
ساختار کتاب
کتاب با یادداشتی از دبیر کنگره بین المللی شیخ، آقای مهدی مهریزی آغاز می گردد و بعد از آن محقق کتاب طی ۸۰ صفحه در ۱۱ فصل به بررسی زندگی، افکار و آثار مؤلف و هم چنین به بررسی نسخه خطی صافی و تحریر مختلف آن و روش تصحیح این اثر پرداخته است. که بعد از این مطالب شرح کتاب کافی با آوردن تمام متن کافی به همراه سلسله سند آن توسط شارح محترم آغاز می گردد. شارح در این کتاب با آوردن کلمه ی اصل در ابتدای متن کافی و کلمه ی شرح در ابتدای توضیحات خود، به این کتاب سامان داده است. از آنجا که، ملاخلیل، نماینده افکار خاصی می باشد، در صافی، همچون سایر آثارش، گاه به تندی با مجتهدان و فلاسفه برخورد کرده و قلمش از انصاف خارج شده و نسبت ناروایی به آنها می دهد. به یقین چاپ این اثر به معنای دفاع از این گونه سخنان و افکار نیست، بلکه تنها به نمایش گذاشتن اندیشه شخصیتی است که در عصر خود، تاثیرگذار بوده و همواره آراء او مورد نقد و بررسی اندیشمندان و عالمان دیگر بوده و هست. ملا خلیل به شرح تمام کافی پرداخته است و اما اکنون به عنوان نمونه، به چاپ بخشی از شرح اصول کافی اقدام شده تا در زمانی دیگر به تصحیح و چاپ ادامه آن پرداخته شود و طبق برآورد ابتدایی، چاپ تمام صافی افزون بر ۳۰ جلد خواهد شد.
ویژگی صافی بر سایر شروح
گرچه در شرح کل یا بخشی از کافی، عالمان آثار متعددی را خلق کرده اند. اما دو ویژگی «صافی» را از سایر شروح ممتاز ساخته است: اول: «صافی» اولین و یا به تعبیر دقیق تر، تنها اثری است که به زبان فارسی به شرح احادیث کافی پرداخته است. و تاکنون اثر دیگری به زبان فارسی در شرح کافی یافت نشده است، گرچه چندین ترجمه از بخش اصول و روضه کافی وجود دارد. دوم: شارح به شرح اصول و روضه کافی اکتفا نکرده، بلکه تمام سه بخش کافی را شرح نموده است. اکثر شرح ها، حاشیه ها و تعلیقه های کافی به بررسی بخش اصول کافی پرداخته اند و بخشی از آنها حتی تمام اصول کافی را نیز در بر نمی گیرد. و تنها یک یا چند کتاب از اصول کافی را شامل است. و یا تنها به روضه کافی پرداخته اند و یا بخشی از فروع کافی را شرح کرده اند. و غیر از «صافی» تنها یک شرح کامل بر کافی وجود دارد که آن هم «مرآة العقول» علامه محمدباقر مجلسی است. و این مساله، خود اهمیت «صافی» را دو چندان می کند. به جهت همین دو ویژگی است که «صافی» یکی از پر نسخه ترین آثار در زمینه شرح حدیث است و حتی تعداد نسخه خطی آن از مرآة العقول نیز به مراتب بیشتر است. تاکنون قریب به پانصد دست نویس از آن در ایران شناسایی شده است که در بین آن نسخه سلطنتی و تزیینی بسیاری نیز وجود دارد، در حالی که از مرآة العقول حداکثر ۷۰ نسخه خطی در ایران شناسایی شده است. بر این شرح، حاشیه ای توسط شارح، مولی محمدباقر بن غازی قزوینی نگاشته شده است که صاحب ذریعه و صاحب کتاب اعیان الشیعة از آن یاد کرده اند.
روش تحقیق
...
wikifeqh: صافی_در_شرح_کافی_(کتاب)
[ویکی شیعه] صافی در شرح کافی (کتاب). صافی در شرح کافی کتابی به زبان فارسی نوشته ملا خلیل قزوینی در شرح اصول کافی است که سی و چهار جلد بوده و در قرن یازدهم هجری در طول بیست سال نگاشته شده است. این اثر دارای نسخه های فراوانی است. مصنف، شرحی عربی بر اصول کافی به نام الشافی فی شرح الکافی هم دارد.
مُلا خَلیل بن غازی قَزوینی از عالمان شیعه در قرن یازدهم قمری و اهل قزوین است. از اساتید مشهور او می توان به میرداماد و شیخ بهایی اشاره کرد. ملا خلیل، مدتی عهده دار تولیت آستان عبدالعظیم حسنی بود و به علت حکم تحریم نماز جمعه برکنار شد. از دیگر ویژگی های او گرایش به اخباریان و مخالفت با فلاسفه و اجتهاد بود. علیرغم این روحیات و ویژگی ها آنچه در بیان معاصران ملاخلیل قزوینی ذکر شده، همگی در تمجید مقام علمی او بوده است.
تسمیه این شرح به نام «صافی» هر چند که در طلیعه گفتار مصنّف در جزء اوّل آن، چندان صریح و واضح نمی باشد، اما در ابتدای شرح قسم فروع از کافی، مصنّف به این عنوان تصریح کرده و از این شرح به عنوان «صافی شرح کافی» یاد نموده است.
مُلا خَلیل بن غازی قَزوینی از عالمان شیعه در قرن یازدهم قمری و اهل قزوین است. از اساتید مشهور او می توان به میرداماد و شیخ بهایی اشاره کرد. ملا خلیل، مدتی عهده دار تولیت آستان عبدالعظیم حسنی بود و به علت حکم تحریم نماز جمعه برکنار شد. از دیگر ویژگی های او گرایش به اخباریان و مخالفت با فلاسفه و اجتهاد بود. علیرغم این روحیات و ویژگی ها آنچه در بیان معاصران ملاخلیل قزوینی ذکر شده، همگی در تمجید مقام علمی او بوده است.
تسمیه این شرح به نام «صافی» هر چند که در طلیعه گفتار مصنّف در جزء اوّل آن، چندان صریح و واضح نمی باشد، اما در ابتدای شرح قسم فروع از کافی، مصنّف به این عنوان تصریح کرده و از این شرح به عنوان «صافی شرح کافی» یاد نموده است.
wikishia: صافی_در_شرح_کافی_(کتاب)