صاحبه

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

( صاحبة ) صاحبة. [ ح ِ ب َ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث صاحب. ج ، صاحِبات ، صَواحِب. || هر زنی که درک صحبت رسول ( ص ) کرده باشد.
- صاحبةالمنزل ؛ ام البیت. ام المثوی. ام المنزل. ام المسکن. کدبانو.

فرهنگ فارسی

مونث صاحب، و نیز به معنی زوجه
مونث صاحب جمع : صاحبات صواحب .

فرهنگ عمید

= صاحب

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی صَاحِبَةٌ: همسر
معنی صَاحِبِهِ: همنشینش -یارش- رفیقش - مصاحبش -همراهش
ریشه کلمه:
صحب (۹۷ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)

پیشنهاد کاربران

صاحبه: صاحبه ( عربی ) دارنده، مالک، دارا، سرور ، هم صحبت .
همراه ، همیشگی
همدل _ همراه_همدم
همراه همدم دلسوز
همراه و همدم . مونس

بپرس