شین سن گومی ( به ژاپنی: 新選組 ) به معنی «دسته منتخب جدید»، یک نیروی پلیس ویژه بود که توسط شوگون ( دولت نظامی ) در طول دوره باکوماتسو ( اواخر شوگون سالاری توکوگاوا ) در ۱۸۶۴ سازماندهی شد و تا سال ۱۸۶۹ فعالیت داشت. در ابتدا ایجاد این گروه برای محافظت از نمایندگان شوگون در کیوتو بود. در زمانی ایجاد شد که یک حکم جنجالی امپراتوری مبنی بر حذف تجارت خارجی از ژاپن صادر شده بود و طرفداران جناح تندرو، قلمروی چوشو از دربار امپراتوری بیرون رانده شده بودند. این افراد از مدارس شمشیر ادو جذب شده بودند.
مقاله اصلی: روشیگومی
باز شدن اجباری ژاپن به غرب در سال ۱۸۵۴، که به آن نیاز داشت که ژاپن یا سواحل خود را برای تجارت باز کند یا با درگیری نظامی روبرو شود، بی ثباتی سیاسی داخلی را تشدید کرد. طرفداران سوننو جوئی ( به معنی "احترام به امپراتور، اخراج بربرها ( خارجیان ) " ) ( به ویژه طرفداران قلمروی چوشو ) در کیوتو شروع به شورش کردند. در پاسخ، شوگون سالاری توکوگاوا در ۱۹ اکتبر ۱۸۶۲ روشیگومی ( به معنی" گروه رونین ها یا گروه سامورایی های بدون ارباب" ) را تشکیل داد. روشیگومی یک گروه بود از ۲۳۴ رونین ( سامورایی بدون ارباب ) که از مدارس شمشیرزنی ادو گرد آمده بودند.
فرمانده اسمی گروه یک هاتاموتو به نام ماتسودایرا کاتاموری بود و رهبر آنها کیوکاوا هاچیرو، یک نفر از قلمروی شونای بود. مأموریت روشیگومی محافظت از توکوگاوا ایه موچی، چهاردهمین شوگون، در طی یک سفر مهم به کیوتو برای ملاقات با امپراتور کومی بود. از زمان بازدید سومین شوگون از توکوگاوا باکوفو، توکوگاوا ایه میتسو، در قرن هفدهم هیچ شوگونی از کیوتو دیدن نکرده بود. توکوگاوا ایه موچی، رئیس دولت نظامی، شوگون سالاری، برای بحث و گفتگو در مورد چگونگی تصویب فرمان اخیر امپراتور ژاپن که خواستار اخراج خارجی ها بود، به کیوتو دعوت شده بود.
گرچه بودجه روشیگومی توسط شوگون سالاری توکوگاوا تأمین می شد، اما رهبر آن کیوکاوا هاچیرو و دیگران وفاداری شدیدی به امپراتور داشتند و قصد داشتند سایر افراد را در کیوتو جمع کنند تا شهر را از شورشیان حفظ و اداره کنند. در ۲۶ مارس ( تقویم قمری ۸ فوریه ) ۱۸۶۳، کیوکاوا، روشیگومی را به عنوان پیشتاز موکب توکوگاوا ایه موچی به کیوتو، که آنها در ۱۰ آوریل ( تقویم قمری ۲۳ فوریه ) ، ۱۸۶۳ وارد شدند، از ادو خارج کرد.
• سریزاوا کامو
• نیمی نیشیکی
• هیرایاما گورو
• هیراما جوسوکه
• نوگوچی کنجی
• آرایا شینگورو
• سائه کی کاتاسابورو
مقاله اصلی: روشیگومی
باز شدن اجباری ژاپن به غرب در سال ۱۸۵۴، که به آن نیاز داشت که ژاپن یا سواحل خود را برای تجارت باز کند یا با درگیری نظامی روبرو شود، بی ثباتی سیاسی داخلی را تشدید کرد. طرفداران سوننو جوئی ( به معنی "احترام به امپراتور، اخراج بربرها ( خارجیان ) " ) ( به ویژه طرفداران قلمروی چوشو ) در کیوتو شروع به شورش کردند. در پاسخ، شوگون سالاری توکوگاوا در ۱۹ اکتبر ۱۸۶۲ روشیگومی ( به معنی" گروه رونین ها یا گروه سامورایی های بدون ارباب" ) را تشکیل داد. روشیگومی یک گروه بود از ۲۳۴ رونین ( سامورایی بدون ارباب ) که از مدارس شمشیرزنی ادو گرد آمده بودند.
فرمانده اسمی گروه یک هاتاموتو به نام ماتسودایرا کاتاموری بود و رهبر آنها کیوکاوا هاچیرو، یک نفر از قلمروی شونای بود. مأموریت روشیگومی محافظت از توکوگاوا ایه موچی، چهاردهمین شوگون، در طی یک سفر مهم به کیوتو برای ملاقات با امپراتور کومی بود. از زمان بازدید سومین شوگون از توکوگاوا باکوفو، توکوگاوا ایه میتسو، در قرن هفدهم هیچ شوگونی از کیوتو دیدن نکرده بود. توکوگاوا ایه موچی، رئیس دولت نظامی، شوگون سالاری، برای بحث و گفتگو در مورد چگونگی تصویب فرمان اخیر امپراتور ژاپن که خواستار اخراج خارجی ها بود، به کیوتو دعوت شده بود.
گرچه بودجه روشیگومی توسط شوگون سالاری توکوگاوا تأمین می شد، اما رهبر آن کیوکاوا هاچیرو و دیگران وفاداری شدیدی به امپراتور داشتند و قصد داشتند سایر افراد را در کیوتو جمع کنند تا شهر را از شورشیان حفظ و اداره کنند. در ۲۶ مارس ( تقویم قمری ۸ فوریه ) ۱۸۶۳، کیوکاوا، روشیگومی را به عنوان پیشتاز موکب توکوگاوا ایه موچی به کیوتو، که آنها در ۱۰ آوریل ( تقویم قمری ۲۳ فوریه ) ، ۱۸۶۳ وارد شدند، از ادو خارج کرد.
• سریزاوا کامو
• نیمی نیشیکی
• هیرایاما گورو
• هیراما جوسوکه
• نوگوچی کنجی
• آرایا شینگورو
• سائه کی کاتاسابورو
wiki: شین سن گومی
شین سن گومی (فیلم ۱۹۶۹). شین سن گومی ( به ژاپنی: 新撰組 ) فیلمی به کارگردانی ساواشیما تاداشی است که در سال ۱۹۶۹ اکران شد. از بازیگران آن می توان به توشیرو میفونه، کیجو کوبایاشی، رنتارو میکونی، یوکو تسوکاسا، و کینیا کیتااوجی اشاره کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: شین سن گومی (فیلم ۱۹۶۹)