شیمی در گذر زمان

شیمی در گذر زمان آثار مهم، اکتشافات، ایده ها، اختراعات و آزمایش هایی را نشان می دهد که درک بشریت از دانشی نو به نام شیمی که به مطالعه ترکیب مواد و اثرات متقابل آن ها می پردازد را به طور چشمگیری تغییر داده است. تاریخ دانش شیمی به شکل جدید آن، توسط دانشمند ایرلندی، رابرت بویل، آغاز شد؛ هرچند که ردپاهایی از آن را می توان تا زمان های دورتری مشاهده کرد؛ حتی تا اوایل دورانی که بشر شروع به ثبت تاریخ نموده بود. ایده های اولیه که بعداً در دانش نوین شیمی وارد شدند، از دو منبع اصلی که عبارت اند از فیلسوفان طبیعی و کیمیاگران تشکیل شده اند. فیلسوفان طبیعی مانند ارسطو و دموکریت در تلاش برای توضیح رفتار دنیای پیرامون خود از استدلال استنتاجی استفاده کردند. حال اینکه کیمیاگرانی چون جابر و رازی افرادی بودند که در تلاش برای افزایش عمر یا انجام تبدیل مواد به یکدیگر بودند که از جمله این تلاش ها، تبدیل فلزات پایه به طلا با استفاده از تکنیک های تجربی بود. نخستین واکنش شیمیایی که بشر توانست آن را کنترل و مهار کند، سوختن و آتش بود. [ ۱] [ ۲] آتش برای مردم باستان، یک نیروی عرفانی بود که می توانست یک ماده را به یک مادهٔ دیگر تبدیل کند؛ در حالی که نور و گرما نیز می بخشد. آتش بر بسیاری از جوامع تأثیر گذاشت؛ به طوری که فعالیت های روزمره ای مانند آشپزی و تهیه نور و گرما تا فناوری هایی مانند سفالگری، تهیهٔ آجر و ذوب فلزها همگی وابسته به آتش بودند. [ ۱]
مصریان باستان در زمان پیش از پادشاهی قدیمی توانستند نوعی سفال براق بسازند که به سفال مصری معروف است. در آن زمان این صنعت گرانب ها تلقی می شد؛ چراکه این سفال ها از خاک رس تهیه نمی شدند و از سیلیس و مقادیر کمی آهک و جوش شیرین به دست می آمدند. [ ۳] مصریان باستان در زمینهٔ متالورژی نیز توانا بودند و نوشته هایی به خط هیروگلیف مربوط به ۲۶۰۰ سال پیش از میلاد موجود است که طلا را توصیف می کنند. [ ۴] سفالینه های خاکستری با لعاب سیاه در ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد در تپه حصار و تپه سیلک به وجود آمدند. این سفال ها نخستین نوع سفال های لعاب داری هستند که شناخته شده اند. [ ۵] [ ۶] ایرانیان باستان برای خودآرایی از موادی مانند سرخاب، وسمه و سرمه استفاده می کردند که این مواد را از چربی حیوانات یا خاکستر به دست می آوردند و به آن ها رنگدانه های طبیعی می افزودند. در آن دوران فیروزه به خاطر رنگ زیبایش مورد توجه بود و ایران تنها کشوری بود که این سنگ گرانبها را استخراج می کرد. [ ۷]